spelunka

spelunka
ż III, CMs. \spelunkance; lm D. \spelunkanek
pot. «lokal, w którym się zwykle spotykają elementy przestępcze; obskurna knajpa»

Podejrzana spelunka.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • špèlūnka — ž 〈G mn ā/ ī〉 razg. pejor. 1. {{001f}}tamna, nekomforna, neugledna prostorija ili prostor 2. {{001f}}vrlo loše i neugledno ugostiteljsko mjesto; jazbina ✧ {{001f}}njem., lat. ← grč …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • špelunka — špèlūnka ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA razg. pejor. 1. tamna, nekomforna, neugledna prostorija ili prostor 2. vrlo loše i neugledno ugostiteljsko mjesto; jazbina ETIMOLOGIJA njem. Spelunke: jazbina, razbojnička pećina; špilja ← lat. spelunca:… …   Hrvatski jezični portal

  • spelunka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. spelunkance; lm D. spelunkanek, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obskurny lokal gromadzący zwykle ludzi z marginesu społecznego <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • špelúnka — e ž (ȗ) knjiž. zakoten, zanemarjen gostinski lokal; beznica: stari del mesta z mračnimi špelunkami; predmestna špelunka ∙ knjiž. rada bi se preselila iz te špelunke iz tega slabega, neprimernega stanovanja …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • spelunka — Tani, podrzędny bar lub lokal Eng. A cheap and disreputable saloon …   Słownik Polskiego slangu

  • draństwo — n III, Ms. draństwowie 1. lm D. draństw pot. «łotrostwo, świństwo» To draństwo nie zwrócić pożyczonych pieniędzy. Nie zgadzał się z draństwem i krzywdą. 2. blm pot. «dranie, hołota, łobuzeria» Spelunka pełna była szumowin wszelkiego draństwa …   Słownik języka polskiego

  • obmierzły — [wym. obmier zły] obmierzłyrźli «taki, który mierzi, budzi wstręt; obrzydliwy, ohydny, wstrętny» Obmierzły nudziarz, pedant. Obmierzła spelunka …   Słownik języka polskiego

  • plugawy — plugawywi, plugawywszy «obrzydliwy, najczęściej w sensie moralnym, nieprzyzwoity, bezwstydny» Plugawa anegdota. Posługiwać się plugawym językiem. Plugawa spelunka …   Słownik języka polskiego

  • speluna — ż IV, CMs. spelunanie; lm D. spelunaun pot. zgr. od spelunka Podła speluna …   Słownik języka polskiego

  • spilja — spȉlja (špȉlja) ž <G mn spȋljā> DEFINICIJA 1. geol. prirodna velika šupljina, jama u kamenu, stijeni ili brdu [ući u spilju]; pećina 2. (uz prid.) pejor. pren. sklonište sumnjivih, loših ljudi [razbojnička spilja]; jazbina ETIMOLOGIJA grč.… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”