spierać

spierać
sprać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • spierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spieraćam, spieraća, spieraćają, spieraćany {{/stl 8}}– sprać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIb, spiorę, spierze, spierz, sprany {{/stl 8}}{{stl 7}} usuwać brud, plamy, farbę z tkaniny w wyniku prania : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spierać sięam się, spierać sięa się, spierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} obstawać przy swoim stanowisku; nie zgadzać się z czyimiś argumentami; prowadzić spór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spierać się o coś. Spierać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat …   Słownik języka polskiego

  • sprać — dk IX, spiorę, spierzesz, spierz, sprał, sprany spierać ndk I, spraćam, spraćasz, spraćają, spraćaj, spraćał, spraćany 1. «piorąc usunąć brud, plamy z materiału; piorąc odbarwić, usunąć farbę z tkaniny» Sprać plamy z obrusa. Stary, sprany… …   Słownik języka polskiego

  • kruszyć — kopie o coś, o kogoś «spierać się, walczyć o coś lub w czyjejś obronie, zbytnio się angażując»: Na początku małżeństwa dyskutowaliśmy, kto ile czego robi w domu. Potem doszłam do wniosku, że nie warto kruszyć kopii o drobiazgi, które na dłuższą… …   Słownik frazeologiczny

  • droczyć się — ndk VIb, droczyć sięczę się, droczyć sięczysz się, drocz się, droczyć sięczył się «żartując drażnić się, spierać się z kim; przekomarzać się» Droczy się z nią i przekomarza …   Słownik języka polskiego

  • handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

  • kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… …   Słownik języka polskiego

  • kramarzyć — ndk VIb, kramarzyćrzę, kramarzyćrzysz, kramarzyćarz, kramarzyćrzył przestarz. «sprzedawać towary w małych ilościach; być kramarzem (kramarką)» Kramarzyć owocami, zieleniną. kramarzyć się pot. «spierać się, certować się; marudzić, grzebać się» Nie …   Słownik języka polskiego

  • pospierać się — dk I, pospierać sięam się, pospierać sięasz się, pospierać sięają się, pospierać sięaj się, pospierać sięał się «posprzeczać się, pokłócić się z kimś; przez pewien czas się kłócić, spierać z kimś» Pospierać się o coś. Pospierać się z koleżanką, z …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”