spłonąć

spłonąć
dk Vb, \spłonąćnę, \spłonąćniesz, spłoń, \spłonąćnął, \spłonąćnęła, \spłonąćnęli, \spłonąćnąwszy
«zostać zniszczonym przez ogień, zostać spalonym; spalić się, pójść z dymem»

Spłonąć w ogniu, w pożarze.

Dom spłonął.

Wioska spłonęła.

Las spłonął.

Spłonąć żywcem.

przen. «zaczerwienić się, oblać się czerwienią; dostać mocnych rumieńców»

Spłonąć gniewem albo od gniewu.

Spłonąć na widok czegoś, na czyjś widok.

Policzki spłonęły jej rumieńcem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • spłonąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}płonąć I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sfajczyć — dk VIb, sfajczyćczę, sfajczyćczysz, sfajcz, sfajczyćczył, sfajczyćczony pot. «zniszczyć coś, poddawszy działaniu ognia; spalić» Sfajczyli mu chałupę. sfajczyć się «spalić się, spłonąć» Obiad mi się sfajczył …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • stlić się — dk VIa, stli się, stlił się «tląc się spłonąć, spalić się» Stlił się węgiel w piecu …   Słownik języka polskiego

  • stos — m IV, D. u, Ms. stosie; lm M. y 1. «wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej» Stos gazet, książek. Stos talerzy, szpargałów, śmieci. Ułożyć coś w stos. Składać, rzucać coś na stos. ∆ fiz. Stos atomowy «urządzenie służące do uzyskiwania w sposób… …   Słownik języka polskiego

  • zgorzeć — dk III, zgorzećeję, zgorzećejesz, zgorzećej, zgorzećrzał, zgorzećrzeli przestarz. dziś książk. «spalić się, spłonąć» Chałupa zgorzała z jednej strony …   Słownik języka polskiego

  • do cna — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} całkowicie, bez reszty, zwykle w odniesieniu do działania o charakterze niszczącym lub zjawiska niepożądanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przemoczyć buty do cna. Spłonąć do cna. Być zepsutym do cna.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płonąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, płonąćnę, płonąćnie, płoń, płonąćnął, płonąćnęli {{/stl 8}}– spłonąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu pod wpływem ognia; spalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płonie dom, las. Podczas …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o większej ilości czegoś, o wielu rzeczach, osobach: spalić się, spłonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popaliły się ludziom domy, sprzęty w pożarze. Krowy się popaliły żywcem w płonącej oborze. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pójść z dymem — {{/stl 13}}{{stl 7}} spalić się, spłonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cały dom poszedł z dymem. Poszedł z dymem dorobek całego życia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”