- spojrzenie
- n I1. rzecz. od spojrzeć.2. lm D. \spojrzenieeń«wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka»
Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie.
Bezradne, błagalne, pytające, współczujące spojrzenie.
Badawcze, bystre, mądre, rozumne spojrzenie.
Chłodne, drwiące, ironiczne, kpiące, krytyczne spojrzenie.
Lekceważące, pogardliwe, szydercze, wzgardliwe spojrzenie.
Tępe spojrzenie.
Groźne, mściwe, nieprzyjazne, wrogie spojrzenie.
Dziękować, gromić, karcić spojrzeniem.
Lustrować, mierzyć kogoś spojrzeniem.
Błądzić, wodzić spojrzeniem.
Kierować na kogoś spojrzenie.
Czuć (na sobie) czyjeś spojrzenie.
Unikać czyichś spojrzeń.
Zatrzymać na kimś, na czymś spojrzenie.
Czytać, wyczytać coś w czyimś spojrzeniu.
◊ Zabójcze spojrzenie «spojrzenie wywierające (lub mające wywierać) wielkie wrażenie; spojrzenie uwodzicielskie, zalotne»◊ Objąć kogoś, coś spojrzeniem «ogarnąć kogoś, coś wzrokiem»◊ Obrzucić kogoś, coś spojrzeniem «obejrzeć kogoś, coś, przyjrzeć się komuś, czemuś»◊ Przeszywać, świdrować, taksować kogoś spojrzeniem «patrzeć przenikliwie na kogoś»◊ Utkwić, wbić, wpić spojrzenie w kogoś, w coś «skierować na kogoś, na coś bystry, przenikliwy wzrok»◊ Rzucać, ciskać spojrzenia «spoglądać wymownie, mocno, ostro»◊ Czyjeś spojrzenia się krzyżują; krzyżować spojrzenia «dwie osoby spoglądają, patrzą na siebie wzajemnie ostro, porozumiewawczo; ostro, przenikliwie patrzeć jeden na drugiego, ścierać się oczyma»◊ Zatonąć spojrzeniem, zatopić spojrzenie «popatrzeć długo, nie mogąc oczu oderwać»◊ Mieć krytyczne, trzeźwe spojrzenie na coś (na sprawę, na świat) «patrzeć na coś krytycznie, trzeźwo»
Słownik języka polskiego . 2013.