- sporofil
- m I, D. -u; lm M. -e, D. -i a. -ówbot. «liść paprotników, na którym tworzy się zarodnia z zarodnikami»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
sporofilă — SPOROFÍLĂ, sporofile, s.f. Frunză pe care se formează sporangele. – Din germ. Sporophyl. Trimis de LauraGellner, 25.07.2004. Sursa: DEX 98 sporofílă s. f., g. d. art. sporofílei; pl. sporofíle Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… … Dicționar Român