- sporofit
- m IV, D. -u, Ms. \sporofiticie; lm M. -ybot. «bezpłciowe pokolenie roślin (u brunatnic, mszaków, paprotników), wytwarzające bezpłciowe komórki rozrodcze; diploidalna faza przemiany pokoleń»‹z gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
sporofit
Look at other dictionaries:
sporofit — SPOROFÍT, sporofiţi, s.m. Organism vegetal care poartă spori1. – Din fr. sporophyte. Trimis de LauraGellner, 25.07.2004. Sursa: DEX 98 sporofít s. m., pl. sporofíte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic SPOROFÍT sporofite… … Dicționar Român
sporofit — sporòfīt m <G sporofíta> DEFINICIJA bot. nespolna generacija biljaka, završava stvaranjem spora ETIMOLOGIJA sporo + fit … Hrvatski jezični portal
sporofít — a m (ȋ) bot. nespolno se plodeča generacija pri rastlinah s prerodom, nespolni rod: gametofit in sporofit … Slovar slovenskega knjižnega jezika
sporofít — s. m., pl. sporofíte … Romanian orthography
aposporie — APOSPORÍE s. f. reproducere a unui gametofit diploid direct din sporofit, fără meioză. (< fr. aposporie) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
criptogamă — CRIPTOGÁMĂ, criptogame, s.f., adj. 1. s.f. (La pl.) Grup mare de plante inferioare, lipsite de flori, care au drept caracteristică înmulţirea prin spori; (şi la sg.) plantă care face parte din acest grup. 2. adj. Care aparţine criptogamelor (1),… … Dicționar Român
sporofitic — SPOROFÍTIC, Ă adj. Generaţie sporofitică = generaţie asexuată, care este producătoare de spori şi alternează cu generaţia sexuată. [< fr. sporophytique]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN SPOROFÍTIC, Ă adj. referitor la sporofit … Dicționar Român
sporogon — SPOROGÓN, sporogoni, s.m. Sporofit al muşchilor. – Din fr. sporogone. Trimis de LauraGellner, 13.03.2009. Sursa: DEX 98 sporogón s. m., pl. sporogóni Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic SPOROGÓN s.m. Reproducător cu… … Dicționar Român
kormofit — m IV, D. u, Ms. kormofiticie; lm M. y bot. kormofity «rośliny, których sporofit składa się z pędów i korzeni; należą do nich paprotniki i rośliny nasienne; osiowce» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
paprotnik — m III, D. a, N. paprotnikkiem; lm M. i bot. paprotniki «Pteridophyta, gromada roślin zarodnikowych, obejmująca m.in. paprocie, skrzypy, widłaki, których rozwój charakteryzuje się przemianą pokoleń z płciowego (gametofit) na bezpłciowe (sporofit)» … Słownik języka polskiego
