- spostrzegawczość
- ż V, DCMs. \spostrzegawczośćści, blm«zdolność czynienia spostrzeżeń; zmysł obserwacyjny»
Badanie spostrzegawczości u dzieci.
Słownik języka polskiego . 2013.
Badanie spostrzegawczości u dzieci.
Słownik języka polskiego . 2013.
spostrzegawczość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. spostrzegawczośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} umiejętność szybkiego i szczegółowego spostrzegania; zmysł obserwacyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo dobra, rewelacyjna spostrzegawczość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… … Słownik języka polskiego
wyostrzyć — dk VIb, wyostrzyćrzę, wyostrzyćrzysz, wyostrzyćostrz, wyostrzyćrzył, wyostrzyćrzony wyostrzać ndk I, wyostrzyćam, wyostrzyćasz, wyostrzyćają, wyostrzyćaj, wyostrzyćał, wyostrzyćany 1. «uczynić ostrym; naostrzyć» Wyostrzyć nóż, kosę. 2. «wyczulić… … Słownik języka polskiego