- spytki
- blptylko we fraz. Wziąć, brać kogoś na spytki «wypytywać kogoś o coś, często natarczywie»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
spytki — spytki* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. brać – wziąć {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na spytki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spytki — Wziąć, brać kogoś na spytki «wypytać, wypytywać kogoś o coś, często natarczywie»: Marta wpadła w „dołek”, czego nie udało się ukryć przed bacznym okiem Jerzego. Zręcznie wziął na spytki przyjaciółkę i... okazało się, że przyjaciółka też jest… … Słownik frazeologiczny
brać kogoś na spytki — 1) (Zaczynać) Rozpuszczać o kimś plotki; oczerniać Eng. (To start) To gossip about someone; to spread rumors about someone; to denigrate or criticize 2) Wypytywać; indagować Eng. To ask someone questions … Słownik Polskiego slangu
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego