- starowierca
- m odm. jak ż II, DCMs. \starowiercacy; lm M. \starowiercacy, DB. \starowiercaców
Słownik języka polskiego . 2013.
starowierca
Look at other dictionaries:
starowierca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. starowiercacy, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co staroobrzędowiec. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
staroobrzędowiec — m II, DB. staroobrzędowiecwca, W. staroobrzędowiecwcze a. staroobrzędowiecwcu; lm M. staroobrzędowiecwcy, DB. staroobrzędowiecwców rel. «uczestnik ruchu religijno społecznego w XVII wieku w Rosji, skierowanego przeciwko reformom liturgicznym w… … Słownik języka polskiego
staroobrzędowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. staroobrzędowiecwcu || staroobrzędowiecwcze; lm M. staroobrzędowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} uczestnik ruchu religijno społecznego w Rosji w XVII w., wymierzonego przeciwko reformom w rosyjskim kościele… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
