stawać się

ndk IX, staję się, stajesz się, \stawać sięwaj się, \stawać sięwał się - stać się dk, stanę się, staniesz się, stań się, stał się

1. «przechodzić stopniowo w inny stan, w inną postać, zmieniać się w kogoś, w coś; zostawać czymś albo jakimś»

Stać się czyimś przyjacielem.

Stać się przyczyną nieszczęścia.

Stała się piękną dziewczyną.

Stawał się coraz bardziej natarczywy.

Skarby stały się łupem najeźdźcy.

Język stał się bardziej poprawny, piękniejszy.

◊ Stawać się kimś «dochodzić do znaczenia, osiągać jakiś stopień rozwoju, jakieś stanowisko»

□ Kto z kim przestaje, takim się staje.

2. częściej dk «zdarzyć się, zajść, nastąpić, przytrafić się»

Stało się nieszczęście.

Stał się wypadek.

Nie wiadomo, co się tam stało.

Ile razy wychodziła, stawało się coś złego.

Dobrze się stało, żeś wyjechał na urlop.

◊ Stało się zadość sprawiedliwości, czyjemuś życzeniu, czyjejś woli «dokonała się sprawiedliwość, spełniło się czyjeś życzenie, spełniła się czyjaś wola»

◊ Stało się! Co się stało, to się nie odstanie «dokonało się coś, czego nie można już cofnąć, odwołać, odrobić; klamka zapadła»