stroficzny

stroficzny
«mający postać strofy, składający się ze strof»

Wiersz, poemat stroficzny.

Budowa stroficzna utworu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dwuwiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «utwór poetycki, np. fraszka, epigramat mieszczący się w dwu liniach (wierszach); wyjątek z dłuższego utworu liczący dwa wiersze» 2. «powtarzający się układ dwóch wersów, najczęściej połączonych rymem; stanowi… …   Słownik języka polskiego

  • epoda — ż IV, CMs. epodaodzie; lm D. epodaod 1. lit. «w antycznej poezji greckiej: strofa, w której drugi wers jest krótszy od pierwszego; także utwór złożony z takich strof» 2. lit. «w starogreckiej liryce chóralnej: trzeci człon stroficzny po strofie i …   Słownik języka polskiego

  • tercyna — ż IV, CMs. tercynanie; lm D. tercynayn 1. lit. «zwrotka trzywierszowa, której pierwszy wiersz rymuje się z trzecim, a środkowy z pierwszym i trzecim wierszem zwrotki następnej» 2. lit. «układ stroficzny o dowolnej liczbie wierszy, zwykle… …   Słownik języka polskiego

  • rondo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. rondondzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płaska część kapelusza, jego brzeg biegnący wokół główki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kapelusz z wywiniętym rondem. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”