strwożyć

strwożyć: dk VIb, \strwożyćżę, \strwożyćżysz, strwóż, \strwożyćżył, \strwożyćżony

«wzbudzić w kimś trwogę, przestraszyć, przerazić, zatrwożyć»

Nagły hałas strwożył zebranych.

Strwożone dziecko.

strwożyć się «doznać trwogi; przestraszyć się, przerazić się, zatrwożyć się»

Strwożyć się czyjąś chorobą.

Strwożyć się o swoją przyszłość, o swój los.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

strwożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, strwożyćżę, strwożyćży, strwożyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołać u kogoś trwogę; przestraszyć, przerazić, zaniepokoić, wzbudzić niepokój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożony koń. Strwożona kobieta. Nic nie zdołało go… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strwożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć trwogę; przestraszyć się, przerazić się, przelęknąć się, zatrwożyć się, zestrachać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strwożyć się na widok czegoś. Strwożył się, gdy usłyszał o chorobie matki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias