strzelisty

strzelisty
\strzelistyiści
1. «bardzo wysoki i szczupły, cienki; wysmukły, wybujały»

Strzelista topola.

Strzeliste wieże meczetu.

Strzelisty młodzieniec.

2. przestarz. «gorący, płomienny, ognisty; patetyczny, wzniosły»

Strzelista modlitwa.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • strzelisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, strzelistyiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sięgający wysoko w górę, wysmukły, wybujały, niebotyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzelista wieża. Strzelista budowla. Strzeliste jodły …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • АРКА СТРЕЛЬЧАТАЯ — арка, образованная двумя выпуклыми полуарками, пересекающимися под углом в вершине и очерченными из двух и более центров дугами, радиусами более половины длины пролёта (Болгарский язык; Български) стреловидна [островърха] дъга (Чешский язык;… …   Строительный словарь

  • iglasty — 1. «dotyczący igły liścia» Drzewo iglaste. Las iglasty. Iglasta ściółka leśna. 2. «o przedmiotach, rzeczach: przypominający igłę kształtem lub ostrym zakończeniem; wysmukły strzelisty, spiczasty» Iglasta skała, wieża. Iglaste minarety meczetu. 3 …   Słownik języka polskiego

  • pień — m I, D. pnia; lm M. pnie, D. pni 1. «wieloletnia zdrewniała łodyga drzewa osiągająca zwykle znaczną wysokość i grubość; stanowi kolumnę, na której wspiera się korona drzewa oraz łączy koronę z korzeniami» Cienki, potężny, smukły, strzelisty,… …   Słownik języka polskiego

  • pinakiel — m I, D. pinakielklu a. pinakielkla; lm M. pinakielkle, pinakielkli a. pinakielklów archit. «strzelisty, kamienny, gotycki element dekoracyjny, ozdobiony stylizowanymi liśćmi i zakończony kwiatostanem, wieńczący zwykle przypory, wieżyczki,… …   Słownik języka polskiego

  • strzelistość — ż V, DCMs. strzelistośćści, blm rzecz. od strzelisty a) w zn. 1: Strzelistość budowli gotyckich. b) w zn. 2: Strzelistość czyichś spojrzeń …   Słownik języka polskiego

  • strzeliście — przysłów. od strzelisty a) w zn. 1: Szczyt wznosił się strzeliście. b) w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • wyniosły — wyniosłyośli, wyniosłyoślejszy 1. «bardzo wysoki, górujący, dominujący nad czymś; strzelisty» Wyniosłe góry. Wyniosła wieża. 2. «wynoszący się nad innych, zarozumiały, pyszny, dumny; będący objawem pychy, dumy» Był wyniosły wobec podwładnych.… …   Słownik języka polskiego

  • wysmukły — wysmukłykli, wysmukłyklejszy «wysoki, długi i cienki, strzelisty; o ludziach: wysoki i szczupły, smukły» Wysmukła wieża. Wysmukłe topole. Wysmukli chłopcy. Wysmukła figura …   Słownik języka polskiego

  • strzeliście — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. strzelisty, zwykle w zn. 1.:Wieże wznosiły się strzeliście. Dym unoszący się strzeliście. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”