sumiennie

sumiennie
\sumiennieej
przysłów. od sumienny

Pracować sumiennie.

Sumiennie wypełniać swoje obowiązki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • sumiennie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., sumiennieej {{/stl 8}}{{stl 7}} skrupulatnie, rzetelnie, solidnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczyć się sumiennie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • staranny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, starannynni, starannynniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieszczędzący starań, dbały o szczegóły, zajmujący się czymś starannie, sumiennie, troskliwie; sumienny, pedantyczny :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish Scouting Association — Infobox WorldScouting name = Związek Harcerstwa Polskiego image size = 140px caption = Polish Scouting and Guiding Association type = organization headquarters = ZHP Headquarter Warszawa location = Warszawa, Konopnickiej 6 country = Poland f date …   Wikipedia

  • rzetelnie — rzetelnieej 1. «sumiennie, uczciwie, solidnie» Pracować rzetelnie. Rzetelnie wykonywać swoje obowiązki. 2. pot. «naprawdę, na dobre» Upił się rzetelnie …   Słownik języka polskiego

  • spełnić — dk VIa, spełnićnię, spełnićnisz, spełnićnij a. spełń, spełnićnił, spełnićniony spełniać ndk I, spełnićam, spełnićasz, spełnićają, spełnićaj, spełnićał, spełnićany 1. «wykonać coś (zwłaszcza obowiązki, funkcje, zadania), wywiązać się z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • staranny — starannynni, starannynniejszy 1. «odznaczający się dbałością o szczegóły, wykonany dokładnie, sumiennie, troskliwie» Staranne wypracowanie szkolne. Staranna korekta drukarska. Staranne wykończenie sukni. Staranne badanie lekarskie. Staranne… …   Słownik języka polskiego

  • uczciwie — uczciwieej 1. «bez oszustwa, krętactwa; rzetelnie, sumiennie» Pracować, żyć uczciwie. Uczciwie wypełniać obowiązki. 2. pot. często żart. «bardzo, znacznie, należycie, potężnie» Podjeść sobie uczciwie. Wyspać się uczciwie. Uczciwie złoić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • wnikliwy — wnikliwywi, wnikliwywszy 1. «zgłębiający coś sumiennie, docierający do sedna rzeczy, dociekliwy; wyrażający dociekliwość» Wnikliwy obserwator. Wnikliwe pytanie. Wnikliwa ocena czegoś. Wnikliwa analiza utworu. Wnikliwy wzrok. Wnikliwe spojrzenie.… …   Słownik języka polskiego

  • zlecać — ndk I, zlecaćam, zlecaćasz, zlecaćają, zlecaćaj, zlecaćał, zlecaćany zlecić dk VIa, zlecaćcę, zlecaćcisz, zleć, zlecaćcił, zlecaćcony «nakładać na kogoś obowiązek zrobienia czegoś, polecać; powierzać komuś wykonanie jakiejś pracy» Zlecić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • dobrze — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lepiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z wymaganiami; umiejętnie, trafnie, prawidłowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze wypełnić kwestionariusz. Dobrze coś zakwalifikować. Ktoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”