symboliczny

symboliczny
\symbolicznyni
1. «dotyczący symbolu, będący symbolem, taki, w którym występują symbole»

Symboliczne postacie.

Symboliczny obraz, utwór.

Nadać czemuś sens symboliczny.

Symboliczne znaczenie filmu.

2. «nie przedstawiający realnej wartości, mający tylko znaczenie symbolu»

Symboliczny podarunek, upominek.

Symboliczne wynagrodzenie.

∆ Symboliczna złotówka «złotówka przysądzana poszkodowanemu tytułem rekompensaty za krzywdy moralne»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • symboliczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, symbolicznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do symbolu, będący symbolem; taki, w którym są symbole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Symboliczny charakter wiersza. Symboliczny… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • symboliczny — Symboliczna złotówka zob. złotówka …   Słownik frazeologiczny

  • emblematyczny — «symboliczny» Emblematyczne malowidła, rysunki …   Słownik języka polskiego

  • Штафл, Отакар — Отакар Штафл чеш. Štáfl Otakar …   Википедия

  • Kukuczka — Jerzy Kukuczka und Andrzej Czok während der Besteigung des Mount Everest 1980 Jerzy Kukuczka (* 24. März 1948 in Kattowitz; † 24. Oktober 1989 an der Lhotse Südwand, Nepal) war ein erfolgreicher polnischer Bergsteiger. Er war der zwe …   Deutsch Wikipedia

  • симболический — ая, ое. symbolique, пол. symboliczny <лат. symbolus, гр. symbolikos. Заключающий в себе символ; символизирующий что л. Симболические фигуры, употребленные художником, должны быть довольно знаемы, чтоб подать мнение о изображающем им предмете,… …   Исторический словарь галлицизмов русского языка

  • Жолибож — Варшава Прежний статус: Дзельница (район) …   Википедия

  • Модерау, Марек — Марек Модерау Marek Moderau Дата рождения: 1953 год(1953) Место рождения: Явожно, Польша …   Википедия

  • cenotaf — m IV, D. u, Ms. cenotaffie; lm M. y «symboliczny grobowiec, zwykle nie zawierający zwłok; pomnik grobowiec (np. Grób Nieznanego Żołnierza)» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”