Słownik języka polskiego . 2013.
sztyft — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sztyftfcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały, cienki gwóźdź z płaską główką lub bez główki; cienki pręcik metalowy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwiek — m III, D. a, N. ćwiekkiem; lm M. i 1. «gwóźdź z szeroką, płaską lub wypukłą główką» Miedziany ćwiek. Drzwi nabijane ćwiekami. ◊ pot. Mieć ćwieka w głowie «mieć manię, bzika, natrętną myśl» ◊ Wbić, zabić komuś ćwieka w głowę, w łeb «sprawić komuś… … Słownik języka polskiego
sztyfcik — m III, D. a, N. sztyfcikkiem; lm M. i «mały sztyft gwoździk» Umocować coś sztyfcikami … Słownik języka polskiego
trzpień — m I, D. trzpieńenia; lm M. trzpieńenie, D. trzpieńeni 1. «walec, kolec, pręt służący do osadzania, umocowywania czegoś» 2. «wydłużona, centralna część jakiegoś przedmiotu; oś, rdzeń» Trzpień nitu, śruby. 3. «część zamku, sztyft, na który wkłada… … Słownik języka polskiego
sztyfcik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} mały sztyft {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
