zaciemniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaciemniaćam, zaciemniaća, zaciemniaćają, zaciemniaćany {{/stl 8}}– zaciemnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaciemniaćnię, zaciemniaćni, zaciemniaćnij, zaciemniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaćmić — dk VIa, zaćmiććmię, zaćmiććmisz, zaćmiććmij, zaćmiććmił, zaćmiććmiony zaćmiewać ndk I, zaćmićam, zaćmićasz, zaćmićają, zaćmićaj, zaćmićał, zaćmićany 1. «uczynić coś ciemnym, ciemniejszym, osłabić światło, blask czegoś, osłabić widoczność czegoś;… … Słownik języka polskiego
omroczyć — dk VIb, omroczyćczę, omroczyćczysz, omrocz, omroczyćczył, omroczyćczony omraczać ndk I, omroczyćam, omroczyćasz, omroczyćają, omroczyćaj, omroczyćał, omroczyćany 1. «okryć mrokiem, ciemnością; zaciemnić, ocienić» Omroczone zasłonami okna. Cień… … Słownik języka polskiego
przyciemnić — dk VIa, przyciemnićnię, przyciemnićnisz, przyciemnićnij, przyciemnićnił, przyciemnićniony przyciemniać ndk I, przyciemnićam, przyciemnićasz, przyciemnićają, przyciemnićaj, przyciemnićał, przyciemnićany 1. «uczynić coś ciemniejszym, nadać czemuś… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zaciemnienie — n I 1. rzecz. od zaciemnić, zaciemnieć. 2. lm D. zaciemnienieeń «miejsce zaciemnione, ciemna plama» Zaciemnienie na kliszy fotograficznej, na zdjęciu rentgenowskim. ∆ Zaciemnienie w płucach «plama w obrazie radiologicznym płuc świadcząca o… … Słownik języka polskiego
zacienić — dk VIa, zacienićnię, zacienićnisz, zacienićcień, zacienićnił, zacienićniony zacieniać ndk I, zacienićam, zacienićasz, zacienićają, zacienićaj, zacienićał, zacienićany «przysłonić, okryć cieniem, rzucić cień; ocienić, zasłonić» Zacienić altanę… … Słownik języka polskiego
zaczernić — dk VIa, zaczernićnię, zaczernićnisz, zaczernićczerń a. zaczernićnij, zaczernićnił, zaczernićniony zaczerniać ndk I, zaczernićam, zaczernićasz, zaczernićają, zaczernićaj, zaczernićał, zaczernićany, książk. «nadać czemuś czarną, bardzo ciemną barwę … Słownik języka polskiego
zawikłać — dk I, zawikłaćam, zawikłaćasz, zawikłaćają, zawikłaćaj, zawikłaćał, zawikłaćany «uczynić trudnym do rozwiązania, do załatwienia; skomplikować, zagmatwać, zaciemnić» Zawikłać interesy, sprawy. Zawikłana historia. zawikłać się «zostać uwikłanym,… … Słownik języka polskiego
zgasić — dk VIa, zgaszę, zgasićsisz, zgaś, zgasićsił, zgaszony «spowodować zgaśnięcie czegoś, przerwać, stłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Zgasić lampę, świecę, światło. Zgasić gaz, ognisko, pożar, papieros (papierosa). ∆ Zgasić motor,… … Słownik języka polskiego
