śpiesznie

śpiesznie
\śpiesznieej
książk. «szybko, z pośpiechem»

Iść śpiesznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • śpiesznie — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}spiesznie {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., śpiesznieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w pośpiechu, śpiesząc się, okazując pośpiech : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śpiesznie zapinała guziki płaszcza. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spiesznie — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}śpiesznie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spiesznie — spiesznieej → śpiesznie …   Słownik języka polskiego

  • biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • pomaszerować — dk IV, pomaszerowaćruję, pomaszerowaćrujesz, pomaszerowaćruj, pomaszerowaćował «udać się dokądś maszerując; pójść, podążyć dokądś śpiesznie (zwykle o żołnierzach, oddziale, kolumnie itp., żartobliwie o jednej osobie)» Oddział pomaszerował w… …   Słownik języka polskiego

  • skoczyć — dk VIb, skoczyćczę, skoczyćczysz, skocz, skoczyćczył 1. forma dk czas. skakać (p.) 2. pot. «szybko pobiec, pośpieszyć; podążyć po coś, dokądś (na krótki czas) śpiesznie» Skoczyć do ucieczki, do boju. Skoczyć na pomoc, na odsiecz. Skoczyć do… …   Słownik języka polskiego

  • śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… …   Słownik języka polskiego

  • poszorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, poszorowaćruję, poszorowaćruje, poszorowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyczyścić proszkiem, piaskiem itp. większą ilość rzeczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszorować menażki.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”