- świadomość
- ż V, DCMs. \świadomośćści, blm«zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do odzwierciedlania obiektywnej rzeczywistości, uwarunkowana społecznymi formami życia człowieka i ukształtowana w toku jego historycznego rozwoju»
Świadomość bliskiego końca, krzywdy, niebezpieczeństwa, winy.
Robić coś z całą świadomością.
Budzić, obudzić, rozbudzić (w kimś) świadomość.
Kształtować świadomość (narodową, społeczną).
Coś dociera, dochodzi, nie dociera, nie dochodzi do czyjejś świadomości.
∆ socjol. Świadomość klasowa «poczucie odrębności i tożsamości grupowej występujące u członków danej klasy społecznej; w terminologii marksistowskiej: typ świadomości społecznej wyrażający się w poczuciu odrębności i wspólnoty interesów, będący wyrazem uświadomienia sobie konfliktu klasowego i przesłanką dla tworzenia się własnej organizacji politycznej i ideologii»∆ Świadomość narodowa «forma świadomości społecznej stanowiąca jeden z zasadniczych elementów więzi narodowej, historycznie ukształtowana na podłożu wspólnoty losów dziejowych danego narodu»∆ Świadomość społeczna «ogół idei, poglądów, przekonań wspólnych dla całych grup, klas, społeczeństw, wyznaczony przez ich byt społeczny; obejmuje zarówno postawy i opinie jednostek, jak i utrwalone formy życia duchowego: ideologię, prawo, moralność, naukę itp.»∆ psych. Próg świadomości «dolna granica wrażliwości, poniżej której działanie bodźców zewnętrznych i wewnętrznych nie dociera do ośrodków nerwowych, nie jest uświadamiane»
Słownik języka polskiego . 2013.