zmącić

zmącić
dk VIa, \zmącićcę, \zmącićcisz, zmąć, \zmącićcił, \zmącićcony - rzad. zmącać ndk I, \zmącićam, \zmącićasz, \zmącićają, \zmącićaj, \zmącićał, \zmącićany
1. «uczynić (płyn) mętnym, nie przezroczystym; zburzyć, zbełtać, skłócić»

Zmącić lekarstwo w butelce.

Zmącić wodę patykiem.

◊ Zmącone oczy, źrenice, zmącony wzrok «oczy zasnute mgłą, zaszłe łzami»
◊ Zmącona świadomość, pamięć, zmącone zmysły «świadomość, pamięć, zmysły niecałkowicie sprawne»
2. «wprowadzić gdzieś nieład, zamieszanie, niepokój; zakłócić»

Zmącić czyjś spokój, czyjeś szczęście.

Kroki zmąciły ciszę.

zmącić się - rzad. zmącać się «zostać zmąconym, stracić przezroczystość»

Woda w szklance zmąciła się.

◊ Czyjeś oczy, źrenice się zmąciły, czyjś wzrok się zmącił «czyjeś oczy zaszły mgłą, łzami»
przen.

Komuś myśli zmąciły się w głowie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zmącić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mącić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zmącić — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych …   Słownik frazeologiczny

  • zmącić się — Czyjeś oczy, źrenice zmąciły się; czyjś wzrok zmącił się «czyjeś oczy, źrenice, czyjś wzrok straciły blask, zaszły mgłą, łzami»: – Pewnie doradził ci święte macierzyństwo – odezwałam się. Potaknęła. – Po czym zagroził ogniem piekielnym. Znowu… …   Słownik frazeologiczny

  • mącić się – zamącić się, zmącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. tracić przezroczystość, ulegać zmąceniu, stawać się mętnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po deszczach woda w rzekach się mąci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić jasność, harmonię, stawać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • źrenica — Czyjeś źrenice zmąciły się zob. zmącić się. Pilnować, strzec kogoś, czegoś jak źrenicy oka zob. oko 46. Zmącone źrenice zob. zmącić 2 …   Słownik frazeologiczny

  • skłócić — dk VIa, skłócićcę, skłócićcisz, skłóć, skłócićcił, skłócićcony skłócać ndk I, skłócićam, skłócićasz, skłócićają, skłócićaj, skłócićał, skłócićany 1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś» Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą… …   Słownik języka polskiego

  • pamięć — 1. Bez pamięci «zapominając o wszystkim; nieprzytomnie»: On, pomimo całego życiowego doświadczenia, zakocha się w nastolatce bez pamięci. Pani 5/1993. Opierając się o ziemię jedną stopą, wirowali w kółko bez pamięci. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. 2 …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”