- temperamencik
- m III, D. -u, N. \temperamencikkiem; lm M. -izdr. od temperamenta) w zn. 1:
Krewki temperamencik.
b) w zn. 2:Wybujały temperamencik.
Słownik języka polskiego . 2013.
temperamencik
Look at other dictionaries:
temperamencik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. temperament w zn. 1. lub 2.: Niezły temperamencik. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
