- terkotliwy
- \terkotliwywi«wydający terkot, przypominający terkot, terkoczący»
Terkotliwy dzwonek.
Terkotliwy głos ptaka.
Słownik języka polskiego . 2013.
terkotliwy
Look at other dictionaries:
burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 … Słownik języka polskiego
klekotliwy — «podobny do klekotu bociana; klekoczący, terkotliwy, grzechotliwy» Klekotliwy dźwięk dzwonka. Klekotliwy hałas maszyn do pisania … Słownik języka polskiego
rozwarczeć się — dk VIIb, rozwarczeć sięczy się, rozwarczeć sięczał się 1. «o niektórych zwierzętach, zwykle o psie: zacząć głośno warczeć» Brytan groźnie się rozwarczał. 2. «o maszynach, silnikach, niektórych instrumentach muzycznych: zacząć wydawać… … Słownik języka polskiego
zaterkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zaterkotaćoczę || zaterkotaćocę, zaterkotaćocze || zaterkotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} o niektórych maszynach, urządzeniach: wydać terkotliwy dźwięk, odgłos, terkot; też: zacząć terkotać; wydać głos naśladujący lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
