towarzyski

\towarzyskiscy

1. «lubiący przebywać w towarzystwie innych osób, obcować z ludźmi; nie lubiący samotności»

Towarzyski człowiek.

Towarzyska natura.

2. «dotyczący kontaktów między znajomymi, związany z kręgiem osób, z którymi się przebywa na terenie prywatnym, którymi się ktoś otacza»

Obycie towarzyskie.

Formy towarzyskie.

Talenty towarzyskie.

Zebranie towarzyskie.

Rozmowa, pogawędka towarzyska.

Skandal towarzyski.

Prowadzić ożywione życie towarzyskie.

Utrzymywać z kimś stosunki, kontakty towarzyskie.

∆ Gra, zabawa towarzyska «gra, zabawa przeznaczona dla większej liczby osób, organizowana zwykle na wieczorkach, przyjęciach»

∆ Tańce towarzyskie «tańce przeznaczone do tańczenia w celach rozrywkowych na zabawach, przyjęciach, wieczorkach (np. tango, walc), w odróżnieniu od tańców obrzędowych, scenicznych, regionalnych»

∆ Telefon towarzyski «każdy z dwóch aparatów telefonicznych połączonych wspólnym kablem (co nie pozwala na jednoczesne prowadzenie rozmów z nich obu), mających jedno wspólne wejście do centrali, zakładanych w sytuacji, kiedy centrala telefoniczna nie ma możliwości zainstalowania samodzielnego aparatu»

∆ sport. Mecz towarzyski, spotkanie towarzyskie «mecz, którego wynik nie jest brany pod uwagę w jakiejś klasyfikacji, np. ligowej»

3. «należący do towarzystwa - kręgu osób wyżej postawionych w hierarchii społecznej»

Elita towarzyska stolicy.

Śmietanka towarzyska.

∆ Kronika towarzyska «w dawnych czasopismach: kronika wydarzeń z życia prywatnego wyższych sfer»