- trafiać
- ndk I, \trafiaćam, \trafiaćasz, \trafiaćają, \trafiaćaj, \trafiaćał, \trafiaćany - trafić dk VIa, \trafiaćfię, \trafiaćfisz, traf, \trafiaćfił, \trafiaćfiony1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować»
Trafiać do rzutków, do celu.
Trafiać w bramkę.
Pocisk trafił w dom.
Trafiony samolot runął.
∆ Trafić w dziesiątkę «w strzelaniu do tarczy: trafić w środek tarczy, w czarne pole»przen. «wpaść na doskonały pomysł, dotknąć istoty sprawy»◊ pot. Trafiać jak kulą w płot «wypowiadać sąd zupełnie niesłuszny, mylić się w wyborze»◊ Trafiać w sedno «odgadywać, określać coś w trafny sposób, właściwie»◊ Na chybił trafił «nie wybierając, na los szczęścia; licząc na szczęśliwy przypadek»◊ posp. Kogoś trafia (trafił) szlag, apopleksja a) «ktoś dostaje, dostał ataku apopleksji» b) «ktoś jest bardzo zły z jakiegoś powodu»◊ Coś szlag trafi, trafia «coś się zepsuje, psuje»◊ Niech (to, go, cię itp.) szlag trafi «rodzaj przekleństwa»2. «znajdować drogę dokądś, docierać gdzieś nie błądząc»Trafić do domu, do hotelu.
Trafić dokądś po ciemku, po omacku, z zawiązanymi oczami.
Omackiem trafić do drzwi.
Samolot nie trafił do bazy.
◊ Coś komuś trafia do przekonania «coś przekonuje kogoś, zyskuje jego aprobatę»◊ Coś trafia komuś do gustu, do serca, rozumu itp. «coś się komuś podoba, znajduje u kogoś uznanie»3. częściej dk «dostać się dokądś, dotrzeć gdzieś, znaleźć się gdzieś»Trafić do szpitala, do więzienia, do domu poprawczego.
Trafić w dobre ręce.
Towar trafił do sklepów.
Trafić do czyichś uczuć i myśli.
Coś trafia do czyichś rąk.
Trafić po nitce do kłębka.
Trafić do czyjejś kieszeni.
◊ Trafić dobrze, źle, szczęśliwie, nieszczęśliwie a) «przybyć do właściwego lub niewłaściwego miejsca» b) «zwrócić się do właściwej lub niewłaściwej osoby» «wyjść za mąż, ożenić się dobrze, źle»◊ Trafić z deszczu pod rynnę «znaleźć się w położeniu jeszcze gorszym od poprzedniego»4. częściej dk «zjawić się gdzieś w jakimś momencie, przybywając gdzieś zastać coś»Trafić na deszcze, na upały.
Trafił akurat na obiad.
Trafić w dobrą godzinę.
Trafić na korzystną dla siebie sytuację.
Trafić na awanturę.
Trafić na początek filmu.
5. częściej dk «napotkać kogoś lub coś, natknąć się na kogoś, na coś (zwykle niespodzianie)»Trafić na trop zwierzyny.
Trafić na niespodziewany opór.
Trafić na znajomego.
□ Trafiła kosa na kamień.□ Trafił swój na swego.trafiać się - trafić się1. «o okoliczności, sytuacji, fakcie (zwykle niespodziewanych, ale pomyślnych), zdarzać się; o osobie: przybywać, zjawiać się»Trafiła się dobra posada, okazja, sposobność.
Trafił się komuś szczęśliwy los.
Trafia się dobry kupiec.
□ Trafiło się jak ślepej kurze ziarno.2. «występować z rzadka»W tych lasach trafiają się dziki.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
