Tresura cyrkowa.
Tresura psów.
Słownik języka polskiego . 2013.
tresura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. tresuraurze {{/stl 8}}{{stl 7}} wdrażanie zwierząt do podejmowania określonych działań, wykonywania określonych czynności, wytwarzanie w nich odruchów warunkowych, nawyków, odbywające się na zasadzie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dryl — m I, D. u, blm «metoda wychowania i wyszkolenia wojskowego mająca na celu wyrobienie ślepego, bezwzględnego posłuszeństwa; pierwszy raz stosowana w XVIII w. w Prusach; wyćwiczenie, wymusztrowanie wojskowe; ostra dyscyplina; tresura» Stosować,… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
pudelek — m III, DB. pudeleklka, N. pudeleklkiem; lm M. pudeleklki, D. pudeleklków zdr. od pudel Tresura pudelków … Słownik języka polskiego
treser — m IV, DB. a, Ms. tresererze; lm M. tresererzy, DB. ów «człowiek zajmujący się zawodowo tresurą zwierząt» Treser cyrkowy. Treser lwów, fok, psów … Słownik języka polskiego
treserka — ż III, CMs. treserkarce; lm D. treserkarek 1. «kobieta treser» 2. blm pot. «zawód, zajęcie tresera; tresura» … Słownik języka polskiego
tresować — ndk IV, tresowaćsuję, tresowaćsujesz, tresowaćsuj, tresowaćował, tresowaćowany «przyzwyczajać, wdrażać zwierzęta do wykonywania określonych czynności, zajmować się ich tresurą» Tresować delfiny, małpki. Tresowane konie. przen. Tresować dzieci,… … Słownik języka polskiego
ułożenie — n I 1. rzecz. od ułożyć. 2. «w stosunku do zwierząt: tresura, przyuczenie» 3. rzad. «układ, sposób, w jaki coś jest ułożone, rozmieszczone; pozycja» Tancerka zmienia ułożenie ramion. 4. przestarz. «dobre wychowanie; grzeczność, układność» … Słownik języka polskiego
wilk — m III, DB. a, N. wilkkiem; lm M. i 1. «Canis lupus, ssak drapieżny z rodziny psów, o sierści płowej, z domieszką czerni na grzbiecie, masywnie zbudowany; zamieszkuje obszary zalesione, tundry i stepy Eurazji i Ameryki Płn.» Stado, wataha wilków.… … Słownik języka polskiego
kuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} typ konia różnych ras o małym wzroście i krępej budowie, używany najczęściej do lekkiego transportu, w cyrkach, wesołych miasteczkach itp.; kucyk : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko dosiadło… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
