- troskliwie
- \troskliwieej«wykazując troskę, dbałość o kogoś, coś; pieczołowicie, starannie»
Pielęgnować troskliwie chorego.
Okrywać troskliwie dziecko.
Dbać troskliwie o ogród.
Słownik języka polskiego . 2013.
troskliwie
Look at other dictionaries:
troskliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., troskliwieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. troskliwy, zwykle w zn. 2.: Troskliwie opiekować się dzieckiem. Troskliwie spoglądać na kogoś. Troskliwie dbać o kwiaty. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
staranny — starannynni, starannynniejszy 1. «odznaczający się dbałością o szczegóły, wykonany dokładnie, sumiennie, troskliwie» Staranne wypracowanie szkolne. Staranna korekta drukarska. Staranne wykończenie sukni. Staranne badanie lekarskie. Staranne… … Słownik języka polskiego
strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… … Słownik frazeologiczny
dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… … Słownik języka polskiego
dopytać — dk I, dopytaćam, dopytaćasz, dopytaćają, dopytaćaj, dopytaćał, dopytaćany dopytywać ndk VIIIa, dopytaćtuję, dopytaćtujesz, dopytaćtuj, dopytaćywał, dopytaćywany 1. «dokończyć pytania, wypytać do końca» Dopytać wszystkich uczniów przed przerwą… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
hołubić — ndk VIa, hołubićbię, hołubićbisz, hołubićłub, hołubićbił, hołubićbiony 1. pot. «pieścić, tulić; otaczać troskliwą, serdeczną opieką, troskliwie wychowywać» Hołubić dziecko, wnuczęta. 2. pot. «jednać sobie kogoś, wabić, zachęcać, przyciągać»… … Słownik języka polskiego
