trudnić się

trudnić się
ndk VIa, \trudnić sięnię się, \trudnić sięnisz się, \trudnić sięnij się, \trudnić sięnił się
książk. «zajmować się czymś, zatrudniać się (zwłaszcza w odniesieniu do pracy zawodowej)»

Trudnił się przemytem.

Trudnił się rybołówstwem, ślusarstwem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • trudnić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trudnić sięnię się, trudnić sięni się, trudnić sięnij się {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: pracować przy czymś, zajmować się czymś zarobkowo (zwykle w odniesieniu do pracy zawodowej); robić coś, parać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • parać się — ndk I, parać sięam się, parać sięasz się, parać sięają się, parać sięaj się, parać sięał się «zajmować się, trudnić się czymś (zwykle z odcieniem lekceważenia)» Parać się belferką …   Słownik języka polskiego

  • trudnienie się — n I rzecz. od trudnić się …   Słownik języka polskiego

  • prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

  • praktykować — ndk IV, praktykowaćkuję, praktykowaćkujesz, praktykowaćkuj, praktykowaćował, praktykowaćowany 1. «być na praktyce, odbywać praktykę; pracować dla nauczenia się fachu» Praktykować u fryzjera, w sklepie, w różnych zawodach. 2. «zwykle o lekarzu,… …   Słownik języka polskiego

  • gospodarstwo — n III, Ms. gospodarstwowie; lm D. gospodarstwoarstw 1. «posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania; rolna lub przemysłowo rolna jednostka produkcyjna» Gospodarstwo indywidualne, spółdzielcze, zespołowe. Gospodarstwo wzorowe, zaniedbane.… …   Słownik języka polskiego

  • rzemiosło — n III, Ms. rzemiosłoośle; lm D. rzemiosłoosł 1. «drobna wytwórczość o charakterze przemysłowym, obejmująca wykonywanie i naprawianie przedmiotów codziennego użytku prostymi narzędziami i maszynami; umiejętność wykonywania takich przedmiotów, fach …   Słownik języka polskiego

  • uprawiać — ndk I, uprawiaćam, uprawiaćasz, uprawiaćają, uprawiaćaj, uprawiaćał, uprawiaćany uprawić dk VIa, uprawiaćwię, uprawiaćwisz, upraw, uprawiaćwił, uprawiaćwiony 1. «przygotowywać glebę przed zasiewem lub sadzeniem roślin» Uprawiać pole, ziemię.… …   Słownik języka polskiego

  • krawiectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. krawiectwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} szycie odzieży na miarę; rzemiosło zajmujące się wykonywaniem odzieży seryjnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krawiectwo damskie, męskie. Krawiectwo ciężkie. Uczyć się krawiectwa.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • paserstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. paserstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przestępstwo polegające na nabywaniu, przechowywaniu, sprzedawaniu rzeczy kradzionych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ukarać za paserstwo. Dopuścić się paserstwa. Zajmować się, trudnić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”