- tupot
- m IV, D. -u, Ms. \tupotocie, blm«odgłos tupania, stąpania, szybkich kroków; tupanie, tupotanie»
Tupot bosych nóg.
Tupot kroków.
Biec z tupotem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Tupot bosych nóg.
Tupot kroków.
Biec z tupotem.
Słownik języka polskiego . 2013.
tupot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tupotocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięki wydawane przy szybkim chodzeniu, mocnym stąpaniu; tupanie, tupotanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekki tupot dziecięcych nóżek, sandałów. Rytmiczny tupot żołnierskich… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatupać — dk IX, zatupaćpię, zatupaćpiesz, zatupaćtup, zatupaćał «tupnąć parę razy; wydać tupot, dać się słyszeć jako tupot» Zatupać z radości, z gniewu. Na schodach zatupały kroki … Słownik języka polskiego
Concurso de Saltos Internacional de Barcelona — El Concurso Internacional de Saltos de Barcelona (CSI de Barcelona), que en algunas ediciones ha sido el Concurso de Saltos Internacional Oficial (CSIO) de España , es un acontecimiento deportivo de saltos que tiene lugar cada año en las… … Wikipedia Español
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
rozlec się — + rzad. rozlegnąć się dk Vc, rozlec sięlegnie się, rozlec sięległ się, rozlec sięległszy się rozlegać się ndk I, rozlec sięga się, rozlec sięają się, rozlec sięał się 1. «dać się słyszeć, rozbrzmieć» Rozległ się, rozlega się brzęk, dzwonek,… … Słownik języka polskiego
tętent — m IV, D. u, Ms. tętentncie «głuchy, rytmiczny odgłos uderzających o ziemię kopyt biegnącego zwierzęcia; rzadko: odgłos kroków ludzkich; tupot» Tętent kopyt. Tętent koni … Słownik języka polskiego
zatupotać — dk IX, zatupotaćoczę (zatupotaćocę), zatupotaćoczesz (zatupotaćocesz), zatupotaćocz, zatupotaćał «dać się słyszeć jako tupot; zastukać nogami, butami; zatupać» Zatupotać bosymi nogami na podłodze. W ciemności zatupotały kroki … Słownik języka polskiego
tūpoti — 1 tūpoti, oja, ojo intr. 1. būti kur nors padėtam, patupdytam: ^ Miške augęs, miške gimęs, parein namo – ant rankų tūpot (rėtis) Žg. 2. tūnoti, tupėti: Tūpojau tūpojau par visą dieną ant šieno, vištos vis tiek nemačiau, tik kojas nutūpojau Skr. 3 … Dictionary of the Lithuanian Language