tworzenie

tworzenie
↨ tworzenie się
n I
rzecz. od tworzyć (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • Helion (publisher) — Helion is a Polish publisher. Created in 1991, it is the self claimed leading publisher of computer books in Poland. [cite web |url=http://helion.pl/owyd/2/1.htm |title=Wydawnictwo Helion, księgarnia helion.pl O Wydawnictwie |accessdate=2008 04… …   Wikipedia

  • Борирование — Борирование  процесс химико термической обработки, диффузионного насыщения поверхности металлов и сплавов бором при нагреве и выдержке в химически активной среде. Борирование приводит к (упрочнению поверхности). Борирование проводят… …   Википедия

  • Кабаре джентльменов в возрасте — Два джентльмена в возрасте …   Википедия

  • abstrakcja — ż I, DCMs. abstrakcjacji; lm D. abstrakcjacji (abstrakcjacyj) 1. «pogląd lub twierdzenie nie oparte na faktach, nie odpowiadające rzeczywistości, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń; pomysł nie do urzeczywistnienia» Operować… …   Słownik języka polskiego

  • adsorpcja — ż I, DCMs. adsorpcjacji, blm chem. fiz. «proces polegający na powierzchniowym wiązaniu cząsteczek płynu (cieczy lub gazu) przez cząsteczki ciała stałego» ∆ Adsorpcja chemiczna «adsorpcja polegająca na zagęszczaniu się substancji na powierzchni… …   Słownik języka polskiego

  • afiksacja — ż I, DCMs. afiksacjacji, blm jęz. «tworzenie form fleksyjnych lub wyrazów pochodnych przez dodawanie afiksów do wyrazów podstawowych» …   Słownik języka polskiego

  • dekolonizacja — ż I, DCMs. dekolonizacjacji, blm «proces wyzwalania się narodów z zależności kolonialnej i tworzenie się niepodległych państw w dawnych terytoriach zależnych» …   Słownik języka polskiego

  • derywacja — ż I, DCMs. derywacjacji; lm D. derywacjacji (derywacjacyj) 1. jęz. «tworzenie wyrazów pochodnych od innych, podstawowych; dokonuje się zwykle za pomocą dodawania przyrostków i przedrostków lub przez odrzucenie części wyrazu; w gramatyce… …   Słownik języka polskiego

  • dominanta — ż IV, CMs. dominantancie; lm D. dominantaant 1. «główny motyw, zasadnicza cecha czegokolwiek, element wybijający się, panujący» Dominanta ideologiczna utworu. Barwy żółta i brązowa były dominantą kolorystyczną jesiennego krajobrazu. Dominantą… …   Słownik języka polskiego

  • dziać — ndk Xb, dzieję, dziejesz, dziej, dział, dziali, dziany «wyrabiać na drutach, szydełkiem lub maszynowo odzież lub materiał z nitek przędzy przez tworzenie oczek i łączenie ich z pionowymi lub poziomymi oczkami» Artykuły dziane. Dziany sweter.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”