- ubarwiony
- imiesł. przymiotnikowy bierny czas. ubarwić.ubarwiony w użyciu przym. «mający określony kolor sierści, skóry, upierzenia»
Motyle ubarwione szaro, brunatnawo, żółtawo.
Słownik języka polskiego . 2013.
ubarwiony
Look at other dictionaries:
ubarwiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: mający jakieś ubarwienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pięknie ubarwiony motyl. Samiec w okresie godowym jest jaskrawo ubarwiony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burunduk — m III, DB. a, N. burundukkiem; lm M. i zool. «Eutamias sibiricus, gryzoń z rodziny wiewiórek, pstro ubarwiony, z pięcioma pręgami wzdłuż grzbietu, pośredni żywiciel wirusa wywołującego kleszczowe zapalenie mózgu; zamieszkuje lasy północno… … Słownik języka polskiego
garncarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «rzemieślnik wyrabiający naczynia z gliny, trudniący się garncarstwem» 2. lm B.=M. «Furnaris rufus, ptak z rzędu wróblowatych, średniej wielkości, ubarwiony szarobrunatno, żywi się głównie owadami, buduje z… … Słownik języka polskiego
goliat — m IV, D. a, Ms. goliatacie; lm M. y 1. B.=D.; lm M. ci goliataci, te y, DB. ów «człowiek dobrze zbudowany, silny; olbrzym, siłacz, wielkolud» 2. wojsk. «niemiecki miniaturowy czołg bezzałogowy, zdalnie kierowany, napełniany materiałem wybuchowym; … Słownik języka polskiego
grindwal — m I, DB. a; lm M. e, D. i a. ów zool. «Globicephala melaena, duży ssak z rodziny delfinów, czarno ubarwiony, żywiący się rybami i głowonogami; żyje w morzach całej kuli ziemskiej; poławiany ze względu na tłuszcz i mięso» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
niedźwiedź — m I, DB. niedźwiedźedzia; lm M. niedźwiedźedzie, D. niedźwiedźedzi «Ursus, ssak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, obejmującej siedem gatunków; duże zwierzę o masywnej budowie ciała, krótkich silnych stopochodnych kończynach, szczątkowym… … Słownik języka polskiego
rolnica — ż II, DCMs. rolnicacy; lm D. rolnicaic zool. «motyl nocny z rodziny sówek, duży lub średniej wielkości, ubarwiony brunatno lub czerwonawo; larwy żerują nocą na roślinach zielnych, często uprawnych wyrządzając szkody; w Polsce żyje kilkadziesiąt… … Słownik języka polskiego
trzyszcz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. «Cicindelas, owad z rodziny o tej samej nazwie; drobny (długości do 4 cm) chrząszcz jaskrawo ubarwiony, często z metalicznym połyskiem, żyjący głównie w strefie tropikalnej, także umiarkowanej, żywiący się… … Słownik języka polskiego
ważka — ż III, CMs. ważkażce; lm D. ważkażek 1. «owad z rzędu o tej samej nazwie, zwykle jaskrawo ubarwiony, odznaczający się wielkimi oczami, gryzącym narządem gębowym, krótkim tułowiem, silnie wydłużonym odwłokiem, dwiema parami błoniastych,… … Słownik języka polskiego
jaskółka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. jaskółkałce; lm D. jaskółkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wędrowny ptak o długich, ostro zakończonych skrzydłach i widełkowatym ogonie; od strony grzbietowej ubarwiony na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
