Ucałować serdecznie, gorąco.
Ucałować dziecko.
Ucałować czoło.
Ucałował rękę starszej pani.
Ucałowali się gorąco, serdecznie.
Ucałował się z rodzicami.
Słownik języka polskiego . 2013.
ucałować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}całować (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}całować [pocałować, ucałować] z dubeltówki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
całować [pocałować, ucałować] z dubeltówki — {{/stl 13}}{{stl 7}} żartobliwie: całować kogoś mocno, serdecznie w prawy i lewy policzek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ucałować kogoś z dubeltówki na przywitanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
całować się – pocałować się, ucałować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} całować wzajemnie – jedna osoba drugą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Całować się z kimś. Na drugiej randce pocałowali się po raz pierwszy. Ucałowali się serdecznie na przywitanie. Wszyscy całowali się i składali sobie życzenia. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
całować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, całowaćłuję, całowaćłuje, całowaćany {{/stl 8}}– pocałować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ucałować {{/stl 22}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotykać wargami (kogoś, rzadziej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
braterski — braterskiscy «przyjacielski, serdeczny, przyjazny; bratni» Braterski uścisk, pocałunek. Braterskie uczucie, przywiązanie, zaufanie. po bratersku «jak między braćmi, jak brat, serdecznie, przyjaźnie» Ucałować kogoś po bratersku. Radzić po… … Słownik języka polskiego
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
czółko — n II, N. czółkokiem; lm D. czółkołek 1. zdr. od czoło w zn. 1 Ucałować czółko dziecka. 2. «regionalny strój głowy w rodzaju wysokiego diademu, przybranego wstążkami i kwiatami, noszony przez dziewczęta; opaska z koronki, ze skóry lub tkaniny,… … Słownik języka polskiego
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego
mocno — mocnoniej 1. «z siłą, w sposób znamionujący siłę; silnie, energicznie, krzepko» Szarpnąć coś mocno. Ucałować, uścisnąć, uderzyć kogoś mocno. Ująć coś mocno w dłonie. ◊ Stanąć mocno (na nogach) «poczuć się pewnie w danej sytuacji życiowej, zdobyć… … Słownik języka polskiego
pasyjka — ż III, CMs. pasyjkajce; lm D. pasyjkajek 1. «krzyżyk z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa» Ucałować pasyjkę. 2. rzad. zdr. od pasja … Słownik języka polskiego
