uczciwy

uczciwy
\uczciwywi, \uczciwywszy
1. «rzetelny, sumienny w postępowaniu; szanujący cudzą własność, niezdolny do oszustwa; prawy»

Uczciwy człowiek.

Uczciwy znalazca.

Ktoś z gruntu uczciwy.

2. «będący wyrazem, objawem, wynikiem czyjejś prawości, rzetelności, sumienności»

Uczciwa praca.

Uczciwa gra.

Uczciwe oczy.

Mieć uczciwe zamiary.

3. pot. «solidnie wykonany, porządny, przyzwoity, taki jak należy; znaczny, suty, wielki»

Uczciwa robota.

Uczciwe śniadanie.

Przebyć uczciwy kawał drogi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • uczciwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uczciwywi, uczciwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępujący godnie; sumienny, przyzwoity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczciwa ekspedientka nie oszukała klienta. Niezbyt uczciwy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • kość — ż V, DCMs. kośćści; lm MD. kośćści, N. kośććmi 1. «część szkieletu ludzi i zwierząt, twardy twór barwy białawej zbudowany z tkanki kostnej» Kość czołowa, goleniowa, ogonowa, policzkowa. Kości długie, krótkie, płaskie. Zapalenie, złamanie kości.… …   Słownik języka polskiego

  • przyzwoity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przyzwoityici, przyzwoitytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczciwy, postępujący zgodnie z zasadami moralnymi, niebudzący moralnych i obyczajowych zastrzeżeń; skromny, uczciwy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches …   Wikipedia

  • bezwzględnie — bezwzględnieej 1. «nie okazując względów; surowo» Traktować kogoś bezwzględnie. 2. «bez wyjątków; całkowicie, zupełnie» Ufać komuś bezwzględnie. Bezwzględnie posłuszny, uczciwy, szczery. 3. «bez względu na cokolwiek; na pewno, koniecznie,… …   Słownik języka polskiego

  • fair — [wym. fer] «uczciwy, sprawiedliwy; uczciwie, sprawiedliwie, honorowo, lojalnie» Walka, gra fair. Coś jest lub nie jest fair. Być fair. Postępować, zachowywać się fair. ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • godziwy — godziwywszy książk. «odpowiedni, właściwy, słuszny, dozwolony, rzetelny, uczciwy» Godziwe zarobki. Godziwa zapłata. Godziwy dochód. Uważać coś za rzecz godziwą. Szukać godziwszych zysków …   Słownik języka polskiego

  • kryształowy — kryształowywi 1. «mający budowę kryształu» ∆ archit. Sklepienie kryształowe «sklepienie gotyckie składające się z gęstej siatki żeber i żeberek, które przecinając się tworzą figury geometryczne, i z wklęsłych pól między żeberkami» 2. «zrobiony z… …   Słownik języka polskiego

  • lojalny — lojalnyni 1. «praworządny, prawomyślny, postępujący zgodnie z polityką rządu» Lojalny obywatel. 2. «uczciwy, rzetelny w stosunkach z ludźmi» Był zawsze lojalny w stosunku do kolegów. ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”