Odznaczać się uległością.
Uległość dzieci wobec rodziców, w stosunku do rodziców.
Znosić coś z uległością.
Zmusić kogoś do uległości.
Słownik języka polskiego . 2013.
uległość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uległośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skłonność do ustępstw wobec kogoś lub czegoś, pokorne godzenie się z zaistniałym stanem rzeczy; uleganie komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjmować coś z uległością. Zmuszać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Apatia — is one of the most popular Polish punk rock and hardcore band, founded in 1989 in Poznan. Its members actively support vegetarianism and straight edge ideology.HistoryThe band was created in 1989 out of another group, HCP. First gig took place in … Wikipedia
korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą … Słownik języka polskiego
niewolniczy — 1. «dotyczący niewolnika lub niewolnictwa; właściwy niewolnikom» Niewolnicza siła robocza. Niewolnicza praca. ∆ Niewolnicza formacja społeczna «formacja społeczna powstała w wyniku rozpadu wspólnoty pierwotnej, charakteryzująca się tym, że środki … Słownik języka polskiego
oddanie — n I 1. rzecz. od oddać. 2. «całkowite poświęcenie się komuś lub czemuś; uległość w stosunku do kogoś, gorliwość, zapał w wypełnianiu czegoś» Bezgraniczne, ślepe oddanie. Oddanie dla matki. Oddanie sprawie a. dla sprawy. Pracować dla kogoś, dla… … Słownik języka polskiego
okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… … Słownik języka polskiego
pantoflarstwo — n III, Ms. pantoflarstwowie, blm 1. «nadmierna uległość męża wobec żony» 2. rzem. «wyrób miękkich pantofli domowych» … Słownik języka polskiego
poddanie — n I rzecz. od poddać. poddanie się 1. rzecz. od poddać się. 2. «uległość, rezygnacja» Znosił swój los spokojnie, z poddaniem się … Słownik języka polskiego
pokłon — m IV, D. u, Ms. pokłonnie; lm M. y książk. «pochylenie głowy lub całego tułowia, wyrażające szacunek, powitanie, pożegnanie» Niskie, pokłony. Zgiąć się w pokłonie. Oddać komuś pokłon. ◊ przestarz. Bić pokłony «kłaniać się nisko zginając się wpół… … Słownik języka polskiego
pokora — ż IV, CMs. pokoraorze, blm «stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; uniżona postawa wobec kogoś, czegoś; brak buntu wobec przeciwności; potulność, uległość, uniżoność» Uczyć się (lub kogoś) pokory. Pochylić głowę na… … Słownik języka polskiego
