uległy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uległygli {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który pozwala sobą kierować, poddaje się pokornie czyjejś woli, posłuszny komuś; będący wyrazem uległości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był uległy wobec nacisków przyjaciół. Była uległa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Hatlapa — mit den Varianten Hatlopa und Hatlappa ist ein polnischer und tschechischer Familienname. Er hat im Polnischen die Bedeutung ergebener, unterwürfiger Mann (‘człowiek uległy’).[1] Bekannte Namensträger Hans Heinrich Hatlapa (1920 2009), deutscher… … Deutsch Wikipedia
wosk — 1. Dać się lepić jak wosk «łatwo ulegać czyjemuś wpływowi, pozwalać sobą kierować»: (...) nie mam z nim kłopotu, daje się lepić jak wosk (...). Roz bezp 1999. 2. Ktoś mięknie, zmiękł jak wosk «ktoś staje się, stał się bardzo uległy, skłonny do… … Słownik frazeologiczny
autochton — m IV, DB. a, Ms. autochtonnie 1. lm M. i, DB. ów «człowiek należący do rdzennej ludności danego obszaru; tubylec» Tereny zamieszkane przez autochtonów. 2. B.=M.; lm MB. y geol. «masy skalne, które podczas ruchów górotwórczych skorupy ziemskiej… … Słownik języka polskiego
bezwolny — bezwolnyni «nie mający silnej woli, podporządkowujący się innym; uległy, bierny; świadczący o czyimś braku silnej woli» Być bezwolnym narzędziem w czyichś rękach. Bezwolne ruchy … Słownik języka polskiego
cichy — cisi, cichszy 1. «mało słyszalny, niegłośny, niehałaśliwy» Cichy głos, śpiew, śmiech. Ciche dźwięki, kroki. przen. a) «nie zwracający na siebie uwagi otoczenia, skromny, małomówny, nieśmiały; skłonny do ustępstw, uległy, potulny, łagodny» Ciche,… … Słownik języka polskiego
klastyczny — ∆ geol. Osady, skały klastyczne «skały osadowe, składające się z okruchów minerałów i skał, które uległy erozji» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
kontaktowy — przym. od kontakt a) w zn. 1: Punkty kontaktowe. ∆ ogr. Środki, preparaty kontaktowe «środki chemiczne używane do spryskiwania roślin w celu ochrony ich przed szkodnikami» ∆ fiz. Soczewki, szkła kontaktowe «specjalnie szlifowane soczewki szklane… … Słownik języka polskiego
korny — kornyni, kornyniejszy podn. czasem żart. «pełen pokory, szacunku, posłuszeństwa; wyrażający pokorę, posłuszeństwo, uniżoność; posłuszny, uległy, pokorny» Korny ukłon, głos. Korne spojrzenie. Korna postawa … Słownik języka polskiego
miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… … Słownik języka polskiego