uliczny

uliczny
\ulicznyczni
1. «dotyczący ulicy; spotykany, odbywający się na ulicy»

Ruch uliczny.

Hałas, turkot, łoskot uliczny.

Handel uliczny.

Zbiórka uliczna.

Orkiestra uliczna.

przestarz. Dziewczyna uliczna «ulicznica, prostytutka»
2. «pospolity, wulgarny»

Język uliczny.

Miał uliczny akcent.

Uliczne wyrażenia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • uliczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym., Ia ulicznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który związany jest z ulicą, który przebywa na ulicy; dziejący się na ulicy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uliczny gwar, szum. Ruch uliczny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bukinista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. bukinistaiście; lm M. bukinistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} uliczny handlarz starymi książkami; uliczny antykwariusz <fr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ORP Orzel (1939) — ORP Orzeł (85A) Schiffsdaten Schiffstyp …   Deutsch Wikipedia

  • ORP Orzeł (1939) — ORP Orzeł (85A) Schiffsdaten Schiffstyp …   Deutsch Wikipedia

  • Ponglisch — (poln.: Ponglisz; engl.: Ponglish) ist ein Kofferwort aus den Wörtern „polnisch” (polski bzw. polish) und „englisch” (english; vergleiche polnisch: angielski) und bezeichnet eine an die polnische Sprache angelehnte Mischsprache, die sich in… …   Deutsch Wikipedia

  • ORP Orzeł (85A) — Schiffsdaten Schiffstyp: U Boot …   Deutsch Wikipedia

  • brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe …   Słownik języka polskiego

  • budka — ż III, CMs. budkadce; lm D. budkadek 1. «mała buda» Budka drewniana. Budka z desek. Budka dla ptaków. 2. «małe pomieszczenie wolno stojące lub wyodrębniona część jakiegoś większego pomieszczenia, przeznaczone do specjalnych celów» Budka… …   Słownik języka polskiego

  • bukinista — m odm. jak ż IV, CMs. bukinistaiście; lm M. bukinistaiści, DB. bukinistatów «uliczny antykwariusz, handlujący starymi i używanymi książkami» Kupić książkę u bukinisty. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • bulwarowy — przym. od bulwar (zwykle w zn. 1) Bulwarowe drzewa. ∆ Teatr bulwarowy «od połowy XIX w. teatr paryski o niewybrednym, schlebiającym gustom publiczności repertuarze rozrywkowym, złożonym z lekkich komedii, fars, wodewilów itp.» przen. «pozbawiony… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”