- cementowy
- przym. od cement (zwykle w zn. 1)
Cementowy chodnik.
Cementowa podłoga.
Zaprawa cementowa.
Przemysł, kombinat cementowy.
∆ techn. Mleko cementowe «rzadki zaczyn cementowy»
Słownik języka polskiego . 2013.
Cementowy chodnik.
Cementowa podłoga.
Zaprawa cementowa.
Przemysł, kombinat cementowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
cementowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. cement (zwykle w zn. 1.): Cementowe płyty. Cementowa posadzka. Cementowy pył. Przemysł cementowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Клинкер — Продукт равномерного обжига измельченной сырьевой смеси (известняка и глины). Используется при производстве цемента. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов 1. применяемый для производства цемента спёкшийся продукт обжига сырьевой… … Строительный словарь
КАМЕНЬ ЦЕМЕНТНЫЙ — затвердевшее цементное тесто (Болгарский язык; Български) втвърден цимент (Чешский язык; Čeština) ztvrdlá cementová kaše (Немецкий язык; Deutsch) Zementstein (Венгерский язык; Magyar) cementkö (Монгольский язык) чулуужсан цемент (Польский язык;… … Строительный словарь
МЕЛЬНИЦА ЦЕМЕНТНАЯ — установка для тонкого измельчения цементного клинкера (Болгарский язык; Български) циментова мелница (Чешский язык; Čeština) mlýn na cement (Немецкий язык; Deutsch) Zementmühle (Венгерский язык; Magyar) cementmalom (Монгольский язык) цементийн… … Строительный словарь
ОТНОШЕНИЕ ВОДОЦЕMÉHTHOE — отношение массы воды к массе цемента (Болгарский язык; Български) водоциментно отношение (Чешский язык; Čeština) vodní součinitel (Немецкий язык; Deutsch) Wasser/Zement Wert; Wasser / Zement Verhältnis (Венгерский язык; Magyar) vízcement tényező… … Строительный словарь
cementownictwo — n III, Ms. cementownictwowie, blm «przemysł cementowy; ogół zagadnień związanych z produkcją cementu» … Słownik języka polskiego
cementownik — m III, D. a, N. cementownikkiem; lm M. i górn. «przyrząd w kształcie rury z zaworem zwrotnym, doprowadzający zaczyn cementowy na spód otworu wiertniczego w czasie cementowania» … Słownik języka polskiego
eternit — m IV, D. u, Ms. eterniticie, blm bud. «ogniotrwały materiał azbestowo cementowy o właściwościach izolacyjnych; stosowany w postaci płyt do krycia dachów, okładania ścian budowli oraz do wyrobu rur przewodowych» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
mleko — n II, N. mlekokiem, blm 1. «biała, nieprzezroczysta wydzielina gruczołów mlecznych samic ssaków stanowiąca pokarm dla nowo urodzonego potomstwa; wydzielina samic bydła domowego, zwłaszcza krów, służąca jako jeden z głównych środków odżywczych… … Słownik języka polskiego
pył — m IV, D. u, Ms. pyle; lm M. y «drobniutkie, sproszkowane ziarenka ziemi, piasku, różnego rodzaju rozkruszonych lub bardzo rozdrobnionych ciał unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów; kurz» Pył cementowy, śnieżny, węglowy … Słownik języka polskiego