Umazać kogoś farbą.
Umazać coś krwią.
Umazać się smarem, atramentem.
Umazać się błotem od stóp do głów.
Słownik języka polskiego . 2013.
umazać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mazać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mazać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, mażę, maże, mazaćany {{/stl 8}}– maznąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mazaćnę, maźnie, maźnij, mazaćnął, mazaćnęli, {{/stl 8}}umazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opaćkać — dk I, opaćkaćam, opaćkaćasz, opaćkaćają, opaćkaćaj, opaćkaćał, opaćkaćany pot. «pobrudzić, umazać coś czymś; ochlapać» Opaćkać ręce ciastem. Opaćkana błotem furmanka. opaćkać się strona zwrotna czas. opaćkać Opaćkać się błotem, farbą … Słownik języka polskiego
osmolić — dk VIa, osmolićlę, osmolićlisz, osmol, osmolićlił, osmolićony «pobrudzić, umazać czymś czarnym; usmolić» Osmolone garnki. Osmolony pogrzebacz. osmolić się strona zwrotna czas. osmolić Kot osmolił się w kominie … Słownik języka polskiego
powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… … Słownik języka polskiego
ugnoić — dk VIa, ugnoićoję, ugnoićoisz, ugnoićnój, ugnoićnoił, ugnoićnojony 1. «umazać, powalać coś gnojem» Ugnoił wóz i nie może teraz przewieźć worków ze zbożem. 2. pot. «ubrudzić, upaprać» Ugnoić kalosze błotem. 3. rzad. «użyźnić (ziemię) gnojem»… … Słownik języka polskiego
usmarować — dk IV, usmarowaćruję, usmarowaćrujesz, usmarowaćruj, usmarowaćował, usmarowaćowany «umazać, pobrudzić czymś (smarem, farbą, tłuszczem)» Usmarowane ubranie robocze. Usmarować sobie czymś ręce. usmarować się strona zwrotna czas. usmarować Usmarował … Słownik języka polskiego
usmolić — dk VIa, usmolićlę, usmolićlisz, usmol a. usmól, usmolićlił, usmolićlony pot. «ubrudzić, umazać czymś, zwłaszcza sadzą, węglem» Usmolony kominiarz, palacz. usmolić się strona zwrotna czas. usmolić … Słownik języka polskiego
utytłać — ndk I, utytłaćam, utytłaćasz, utytłaćają, utytłaćaj, utytłaćał, utytłaćany pot. «pobrudzić czymś, umazać, powalać» Utytłać błotem podłogę. Utytłać sobie ręce, fartuch. utytłać się pot. strona zwrotna czas. utytłać Dziecko utytłało się w kałuży … Słownik języka polskiego
uwalać — dk I, uwalaćam, uwalaćasz, uwalaćają, uwalaćaj, uwalaćał, uwalaćany «pobrudzić, umazać czymś; upaprać» Uwalać palto błotem. Uwalać buty gliną. uwalać się strona zwrotna czas. uwalać Uwalać się w błocie, błotem … Słownik języka polskiego
