unieśmiertelnić

unieśmiertelnić
dk VIa, \unieśmiertelnićnię, \unieśmiertelnićnisz, \unieśmiertelnićnij, \unieśmiertelnićnił, \unieśmiertelnićniony - rzad. unieśmiertelniać ndk I, \unieśmiertelnićam, \unieśmiertelnićasz, \unieśmiertelnićają, \unieśmiertelnićaj, \unieśmiertelnićał, \unieśmiertelnićany
«uczynić nieśmiertelnym, wiecznie żywym w pamięci ludzkiej; zapewnić nieprzemijającą sławę, uwiecznić»

Unieśmiertelnić kogoś w poezji.

Unieśmiertelnić swoje imię.

unieśmiertelnić się - rzad. unieśmiertelniać się strona zwrotna czas. unieśmiertelnić - unieśmiertelniać

Pragnąć unieśmiertelnić się jakimś bohaterskim czynem.

Unieśmiertelnił się w pamięci narodowej.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • unieśmiertelniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unieśmiertelniaćam, unieśmiertelniaća, unieśmiertelniaćają, unieśmiertelniaćany {{/stl 8}}– unieśmiertelnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, unieśmiertelniaćnię, unieśmiertelniaćni, unieśmiertelniaćnij,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uwiecznić — dk VIa, uwiecznićnię, uwiecznićnisz, uwiecznićnij, uwiecznićnił, uwiecznićniony uwieczniać ndk I, uwiecznićam, uwiecznićasz, uwiecznićają, uwiecznićaj, uwiecznićał, uwiecznićany 1. «uczynić trwałym, nieprzemijającym, wiekopomnym; utrwalić,… …   Słownik języka polskiego

  • uwieczniać się – uwiecznić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać w pamięci innych; upamiętnić się, unieśmiertelnić się, stać się wiekopomnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwieczniać się na kartach własnych książek. Uwiecznić się w dziejach… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”