- unieśmiertelnić
- dk VIa, \unieśmiertelnićnię, \unieśmiertelnićnisz, \unieśmiertelnićnij, \unieśmiertelnićnił, \unieśmiertelnićniony - rzad. unieśmiertelniać ndk I, \unieśmiertelnićam, \unieśmiertelnićasz, \unieśmiertelnićają, \unieśmiertelnićaj, \unieśmiertelnićał, \unieśmiertelnićany«uczynić nieśmiertelnym, wiecznie żywym w pamięci ludzkiej; zapewnić nieprzemijającą sławę, uwiecznić»
Unieśmiertelnić kogoś w poezji.
Unieśmiertelnić swoje imię.
unieśmiertelnić się - rzad. unieśmiertelniać się strona zwrotna czas. unieśmiertelnić - unieśmiertelniaćPragnąć unieśmiertelnić się jakimś bohaterskim czynem.
Unieśmiertelnił się w pamięci narodowej.
Słownik języka polskiego . 2013.