uniżony

uniżony
\uniżonyżeni
«będący wyrazem braku poczucia godności, przesadnie układny, zbyt uprzejmy»

Uniżony wyraz twarzy.

Uniżona postawa.

Uniżone zachowanie.

Być uniżonym wobec przełożonych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • uniżony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uniżonyżeni, uniżonyżeńszy {{/stl 8}}{{stl 7}} będący oznaką braku poczucia własnej godności, pełen przesadnego szacunku, pokory, uprzejmości; uległy, korny, czołobitny, służalczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uniżony ton,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • czołobitny — czołobitnyni, czołobitnyniejszy «pełen szacunku, pokorny, uniżony (często służalczo, bez poczucia własnej godności)» Czołobitny ukłon …   Słownik języka polskiego

  • niewolniczy — 1. «dotyczący niewolnika lub niewolnictwa; właściwy niewolnikom» Niewolnicza siła robocza. Niewolnicza praca. ∆ Niewolnicza formacja społeczna «formacja społeczna powstała w wyniku rozpadu wspólnoty pierwotnej, charakteryzująca się tym, że środki …   Słownik języka polskiego

  • padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… …   Słownik języka polskiego

  • pełzać — ndk I, pełzaćam, pełzaćasz, pełzaćają, pełzaćaj, pełzaćał 1. «o płazach, gadach, owadach itp.: poruszać się, posuwać się, zwykle powoli, po jakiejś powierzchni ruchem całego ciała nie mającego nóg; posuwać się naprzód na krótkich nogach; czołgać… …   Słownik języka polskiego

  • pokorny — pokornyni, pokornyniejszy 1. «przejawiający pokorę, odczuwający pokorę; potulny, uległy, uniżony» Pokorny człowiek. Pokorny sługa. □ Pokorne cielę dwie matki ssie. 2. «będący wyrazem czyjejś pokory, nacechowany pokorą, wykonywany z pokorą»… …   Słownik języka polskiego

  • służalczy — «właściwy służalcowi; uniżony, płaszczący się» Służalcza natura. Służalcze zachowanie. Być służalczym w stosunku do kogoś …   Słownik języka polskiego

  • usłużnie — usłużnieej «w sposób usłużny, uprzejmy, uniżony» Skłonić się usłużnie. Usłużnie przysunął krzesło …   Słownik języka polskiego

  • korny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kornyni, kornyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} podniośle lub żartobliwie: posłuszny, uległy, pełen szacunku; wyrażający posłuszeństwo, szacunek, uniżoność; pokorny, uniżony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korny pokłon. Korny ton.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”