upajać
Look at other dictionaries:
upajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upajaćam, upajaća, upajaćają, upajaćany {{/stl 8}}– upoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb upoję, upoi, upój, upojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poić trunkiem aż do utraty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upajać się – upoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przez picie nadmiernej ilości napoju alkoholowego doprowadzać się do utraty przytomności, do stanu odurzenia; upijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upajał się tanim winem. Upoili się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upoić — dk VIa, upoję, upoisz, upój, upoił, upojony upajać ndk I, upoićam, upoićasz, upoićają, upoićaj, upoićał, upoićany «napoić kogoś alkoholem aż do utraty przytomności; o alkoholu: przyprawić kogoś o utratę przytomności» Upoić winem, koniakiem.… … Słownik języka polskiego
delektować się — ndk IV, delektować siętuję się, delektować siętujesz się, delektować siętuj się, delektować sięował się «napawać się, upajać się czym; znajdować w czym szczególną przyjemność, rozkoszować się czym» Delektować się winem, wonią kwiatów. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
paść — I → padać II ndk XI, pasę, pasiesz, paś, pasł, pasła, paśli, pasiony 1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku» Paść gęsi, krowy. ◊ posp. Świń z tobą (z nim itp.) nie pasłem «nie ma powodu do poufałości, nie znamy się dostatecznie» 2. «dawać… … Słownik języka polskiego
pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… … Słownik języka polskiego
rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… … Słownik języka polskiego
sycić — ndk VIa, sycićcę, sycićcisz, syć, sycićcił, sycićcony 1. «czynić sytym, karmić do syta; nasycać» Sycąca potrawa. ◊ książk. Sycić głód «zaspokajać głód» ◊ Sycić czymś wzrok, oczy, uszy «patrzeć na coś, słuchać czegoś do woli, do syta; napawać się… … Słownik języka polskiego
zachłysnąć się — dk Va, zachłysnąć sięnę się, zachłysnąć sięchłyśniesz się, zachłysnąć sięchłyśnij się, zachłysnąć sięnął się, zachłysnąć sięnęła się, zachłysnąć sięnęli się, zachłysnąć sięnąwszy się zachłystywać się ndk VIIIa, zachłysnąć siętuję się, zachłysnąć… … Słownik języka polskiego
delektować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, delektować siętuję się, delektować siętuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} rozkoszować się, upajać się, sycić się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Delektować się smakiem pysznych lodów. Delektować się cudownym widokiem gór.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
