Uraczyć kogoś dziczyzną, dobrym winem, wyborną kolacją.
Uraczyć się faworkami, pączkami.
Słownik języka polskiego . 2013.
uraczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}raczyć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uraczyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}raczyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
raczyć się – uraczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} jeść coś ze smakiem, zazwyczaj w dużej ilości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Raczył się winem. Uraczyli się słodyczami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczęstować — dk IV, poczęstowaćtuję, poczęstowaćtujesz, poczęstowaćtuj, poczęstowaćował, poczęstowaćowany «podzielić się z kimś, zwykle czymś do jedzenia, picia, papierosami itp.; podjąć kogoś czymś, ugościć, uraczyć» Poczęstować kogoś obiadem, kolacją.… … Słownik języka polskiego
raczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, raczyćczę, raczyćczy, raczyćczony {{/stl 8}}– uraczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} częstować kogoś wykwintnymi daniami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraczyć kogoś wystawnym obiadem. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spoić — I → I spajać II dk VIa, spoję, spoisz, spój, spoił, spojony pot. «nadmiernie uraczyć alkoholem, uczynić pijanym; upić, spić» spoić się rzad. «nadużyć alkoholu; upić się, spić się» … Słownik języka polskiego
ufetować — dk IV, ufetowaćtuję, ufetowaćtujesz, ufetowaćtuj, ufetowaćował, ufetowaćowany przestarz. «podjąć kogoś uroczyście, wystawnie; uraczyć, ugościć» Ufetować gościa dobrą kolacją. przen. Ufetować kogoś dobrą muzyką … Słownik języka polskiego
ugościć — dk VIa, ugoszczę, ugościćcisz, ugość, ugościćcił, ugoszczony ugaszczać ndk I, ugościćam, ugościćasz, ugościćają, ugościćaj, ugościćał, ugościćany «podjąć, przyjąć kogoś u siebie; poczęstować kogoś smacznym jedzeniem; uraczyć» Ugościć przyjaciół… … Słownik języka polskiego
