ustosunkować

ustosunkować
dk IV, \ustosunkowaćkuję, \ustosunkowaćkujesz, \ustosunkowaćkuj, \ustosunkowaćował, \ustosunkowaćowany - ustosunkowywać ndk VIIIa, \ustosunkowaćowuję, \ustosunkowaćowujesz, \ustosunkowaćowuj, \ustosunkowaćywał, \ustosunkowaćywany,
rzad. «ująć coś w odpowiednim wzajemnym stosunku lub w stosunku do czegoś»

Ustosunkować szczegóły do całości kompozycji obrazu.

ustosunkować się - ustosunkowywać się «przyjąć określoną postawę, określone stanowisko wobec kogoś lub czegoś; określić, wyrazić swój stosunek do kogoś, do czegoś»

Ustosunkować się przyjaźnie, serdecznie, życzliwie do kogoś.

Ustosunkować się krytycznie, negatywnie, nieprzychylnie, wrogo do kogoś, do czegoś.

Ustosunkowywać się do referatu, do czyjegoś wystąpienia.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ustosunkować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ustosunkowywać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ustosunkowywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, ustosunkowywać sięowuję się, ustosunkowywać sięowuje się {{/stl 8}}– ustosunkować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, ustosunkowywać siękuję się, ustosunkowywać siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać swój stosunek do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • idealistycznie — przysłów. od idealistyczny a) w zn. 1: Filozofowie traktują rzeczywistość materialistycznie lub idealistycznie. b) w zn. 2: Ustosunkować się idealistycznie do młodzieży …   Słownik języka polskiego

  • naprzeciw — 1. «(kierując się) ku komuś lub czemuś, (idąc) w czyimś kierunku, na spotkanie kogoś» Wyjść, wyjechać, wybiec naprzeciw komuś. ◊ Wyjść komuś albo czemuś naprzeciw «okazać komuś życzliwość, przychylność, starać się kogoś zrozumieć; życzliwie,… …   Słownik języka polskiego

  • odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… …   Słownik języka polskiego

  • opozycyjnie — rzad. «w duchu opozycji, przeciwstawiając się; przeciwnie, negatywnie, protestująco» Ustosunkować się, nastawić się do czegoś opozycyjnie …   Słownik języka polskiego

  • podejść — dk, podejśćjdę, podejśćjdziesz, podejdź, podszedł, podeszła, podeszli, podszedłszy podchodzić ndk VIa, podejśćdzę, podejśćdzisz, podejśćchodź, podejśćdził 1. «posunąć się (pójść, rzadziej: pojechać) w jakimś kierunku, zbliżyć się do kogoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • potraktować — dk IV, potraktowaćtuję, potraktowaćtujesz, potraktowaćtuj, potraktowaćował, potraktowaćowany 1. «odnieść się do kogoś lub czegoś w określony sposób, postąpić, obejść się z kimś jakoś; ustosunkować się do czegoś w jakiś sposób» Potraktować kogoś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”