uszlachetniać

uszlachetniać
ndk I, \uszlachetniaćam, \uszlachetniaćasz, \uszlachetniaćają, \uszlachetniaćaj, \uszlachetniaćał, \uszlachetniaćany - uszlachetnić dk VIa, \uszlachetniaćnię, \uszlachetniaćnisz, \uszlachetniaćnij, \uszlachetniaćnił, \uszlachetniaćniony
1. «czynić szlachetnym, lepszym, podnosić moralnie; doskonalić»

Uszlachetniło go uczucie.

Dobra lektura uszlachetnia.

2. ogr. «wytwarzać nowe odmiany roślin lub poprawiać istniejące przez zabiegi hodowlane, selekcyjne, przez szczepienie wegetatywne lub okulizację»

Uszlachetnić drzewa przez szczepienie.

Uszlachetnione odmiany jabłoni, grusz.

3. techn. «ulepszać właściwości danego surowca lub produktu, np. metalu, węgla, wyrobów włókienniczych poddając je odpowiedniej obróbce chemicznej, mechanicznej itp.»

Uszlachetnić papier, tkaninę.

Uszlachetniać surowce wtórne (złom, makulaturę).

4. zootechn. «doskonalić rasę lub typ zwierząt przez selekcję w obrębie danej rasy lub typu, albo też przez domieszkę krwi innej rasy lub innego typu»

Uszlachetnić rasę bydła przez krzyżowanie.

uszlachetniać się - uszlachetnić się rzad. «stawać się szlachetniejszym; doskonalić się»

Uszlachetniać się przez pracę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • uszlachetniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszlachetniaćam, uszlachetniaća, uszlachetniaćają, uszlachetniaćany {{/stl 8}}– uszlachetnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćni, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćniony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uszlachetnić — → uszlachetniać …   Słownik języka polskiego

  • dźwigać — ndk I, dźwigaćam, dźwigaćasz, dźwigaćają, dźwigaćaj, dźwigaćał, dźwigaćany dźwignąć dk Va, dźwigaćnę, dźwigaćniesz, dźwigaćnij, dźwigaćnął, dźwigaćnęła, dźwigaćnęli, dźwigaćnięty, dźwigaćnąwszy 1. «podnosić, unosić z wysiłkiem w górę zwykle coś… …   Słownik języka polskiego

  • epilować — ndk IV, epilowaćluję, epilowaćlujesz, epilowaćluj, epilowaćował, epilowaćowany 1. «usuwać owłosienie w celach leczniczych lub kosmetycznych» Epilować za pomocą pincetki. Epilowane brwi. 2. techn. «uszlachetniać, wykańczać skóry futerkowe przez… …   Słownik języka polskiego

  • oczkować — ndk IV, oczkowaćkuję, oczkowaćkujesz, oczkowaćkuj, oczkowaćował, oczkowaćowany 1. ogr. «uszlachetniać drzewa i krzewy owocowe lub ozdobne przez zasadzanie pączka (odciętego wraz z kawałkiem drewna i kory) z pędu rośliny szlachetnej za korę… …   Słownik języka polskiego

  • sublimować — ndk IV, sublimowaćmuję, sublimowaćmujesz, sublimowaćmuj, sublimowaćował, sublimowaćowany 1. chem. fiz. «o ciałach stałych: przechodzić bezpośrednio w stan gazowy; ulegać sublimacji» 2. psych. «poddawać sublimacji swoje popędy, potrzeby, motywy,… …   Słownik języka polskiego

  • szczepić — ndk VIa, szczepićpię, szczepićpisz, szczep, szczepićpił, szczepićpiony 1. med. «wprowadzać do organizmu ludzkiego lub zwierzęcego szczepionkę w celu sztucznego uodpornienia go na chorobę zakaźną» Szczepić kogoś przeciw ospie, przeciw błonicy.… …   Słownik języka polskiego

  • szlachetnieć — ndk III, szlachetniećeję, szlachetniećejesz, szlachetniećej, szlachetniećniał, szlachetniećnieli 1. «stawać się szlachetnym wspaniałomyślnym, rycerskim, prawym, sprawiedliwym, bezinteresownym; uszlachetniać się» W obliczu niebezpieczeństwa ludzie …   Słownik języka polskiego

  • uczłowieczać — ndk I, uczłowieczaćam, uczłowieczaćasz, uczłowieczaćają, uczłowieczaćaj, uczłowieczaćał, uczłowieczaćany uczłowieczyć dk VIb, uczłowieczaćczę, uczłowieczaćczysz, uczłowieczaćwiecz, uczłowieczaćczył, uczłowieczaćczony 1. «nadawać komuś, czemuś… …   Słownik języka polskiego

  • uszlachetniająco — przysłów. od uszlachetniający (p. uszlachetniać) Przebyte cierpienia wpłynęły na niego uszlachetniająco …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”