- uśmiech
- m III, D. -u; lm M. -y«lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech»
Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech.
Błogi, łagodny, melancholijny uśmiech.
Bolesny, gorzki, smutny uśmiech.
Czarujący, miły, ujmujący, uprzejmy uśmiech.
Drwiący, ironiczny, lekceważący, pogardliwy, szyderczy, wyniosły, wzgardliwy, zjadliwy, złośliwy uśmiech.
Kokieteryjny, szelmowski, zalotny uśmiech.
Nieśmiały, wstydliwy uśmiech.
Obłudny, przebiegły, sztuczny, udany, wymuszony uśmiech.
Uśmiech szczęścia, zadowolenia.
Uśmiech przez łzy.
Mieć (jakiś, np. łagodny, miły itp.) uśmiech na twarzy, na ustach.
Mieć dla kogoś (zawsze) uśmiech.
Obdarzać kogoś uśmiechem.
Rozdawać, rozdzielać uśmiechy.
Rozpływać się w uśmiechu.
Robić coś z uśmiechem.
Rozchylić usta, wargi w uśmiechu.
Twarz rozjaśnia się uśmiechem, w uśmiechu.
Uśmiech łagodzi rysy twarzy, ożywia, rozświetla twarz, oczy.
Uśmiech błąka się, igra na czyichś ustach, wargach.
◊ Uśmiech losu «szczęśliwe zdarzenie świadczące jak gdyby o życzliwości losu»
Słownik języka polskiego . 2013.