uświnić

uświnić
dk VIa, \uświnićnię, \uświnićnisz, uświń, \uświnićnił, \uświnićniony
pot. «ubrudzić, powalać»

Uświnić podłogę błotem.

Samochód wrócił z drogi cały uświniony.

uświnić się strona zwrotna czas. uświnić

Gdzieś się tak uświnił?


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • uświnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}świnić II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świnić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, świnićnię, świnićni, świń, świnićniony {{/stl 8}}– uświnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zaświnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś brudnym; brudzić coś, zanieczyszczać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”