Utaić prawdę o czymś.
Utaił swe przeżycia przed kolegami.
Utaiła przed matką chorobę.
Słownik języka polskiego . 2013.
połknąć — dk Va, połknąćnę, połknąćniesz, połknąćnij, połknąćnął, połknąćnęła, połknąćnęli, połknąćnięty, połknąćnąwszy połykać ndk I, połknąćam, połknąćasz, połknąćają, połknąćaj, połknąćał, połknąćany «za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć… … Słownik języka polskiego
utajony — utajonyjeni imiesł. bierny czas. utaić (p.) utajony w użyciu przym. «ukryty, niewidoczny, niedostrzegalny» ∆ fot. Utajony obraz fotograficzny «obraz znajdujący się na emulsji fotograficznej naświetlonej, jeszcze nie wywołany» ∆ Utajony okres… … Słownik języka polskiego
utajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad, cz. ndk VIIIa, utajaćam, utajaća, utajaćają, utajaćany {{/stl 8}}– utaić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utaję, utai, utaj, utajony {{/stl 8}}{{stl 7}} nie podawać do wiadomości, otaczać tajemnicą, utrzymywać w sekrecie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
