w rezultacie

w rezultacie

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • w rezultacie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na przyczynę; w wyniku, w następstwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W rezultacie podwyżek cen popyt zmalał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rezultat — m IV, D. u, Ms. rezultatacie; lm M. y «wynik, skutek, konsekwencja działania; także: następstwo zaniedbania czegoś, braku odpowiedniego działania» Dobry, pomyślny rezultat. Rezultat badania, leczenia, pracy, egzaminu. Oczekiwać rezultatu (a. na… …   Słownik języka polskiego

  • galerniczy — Praca galernicza «praca ciężka, niewdzięczna, zwykle wykonywana w warunkach przymusu»: Wypuszczeni na wolność w rezultacie interwencji duńskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, przez Kopenhagę wrócili do kraju. Do dziś jednak nie otrzymali… …   Słownik frazeologiczny

  • siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… …   Słownik frazeologiczny

  • wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… …   Słownik frazeologiczny

  • zryw — Pracować, uczyć się itp. zrywami «pracować, uczyć się itp. niesystematycznie, od czasu do czasu zwiększając gwałtownie tempo pracy»: Odznacza się usposobieniem krańcowo zmiennym. Ludzi ocenia zależnie od tzw. sympatii i antypatii, gwałtowny,… …   Słownik frazeologiczny

  • aktywacja — ż I, DCMs. aktywacjacji, blm chem. fiz. «wzmaganie, pobudzanie działania albo zdolności działania» ∆ Aktywacja promieniotwórcza «wzbudzenie promieniotwórczości w substancjach nieaktywnych w rezultacie reakcji jądrowych» ∆ Energia aktywacji «ilość …   Słownik języka polskiego

  • bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… …   Słownik języka polskiego

  • koalicyjny — koalicyjnyni przym. od koalicja Wojska koalicyjne. ∆ Gabinet, rząd koalicyjny «rząd utworzony w rezultacie porozumienia między kilkoma partiami politycznymi reprezentowanymi w parlamencie; tworzony zwykle wtedy, gdy żadna partia nie ma w… …   Słownik języka polskiego

  • odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”