warowny

warowny
«o dawnych twierdzach, zamkach, murach itp.: zabezpieczony przed wrogiem (np. murami, fosą), mający ubezpieczenie obronne; obronny»

Warowna baszta, twierdza, forteca.

Warowny obóz.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • warowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniający warunki do skutecznej obrony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warowny gród, obóz, zamek. Warowne mury. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Fortified Area of Silesia — The Fortified Area of Silesia ( pl. Obszar Warowny Śląsk) was a set of Polish fortifications, constructed along the interbellum border of Poland and Germany in the area of then divided Upper Silesia. It spreads from the village of Przeczyce in… …   Wikipedia

  • kasztel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. hist. «gród, zamek warowny, mała twierdza» 2. mors. «nadbudówka, nieraz kilkupokładowa na dziobie i rufie dawnych żaglowców» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • sicz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y hist. «warowny obóz Kozaków zaporoskich (XVI XVIII w.); Kozacy zaporoscy» …   Słownik języka polskiego

  • tabor — m IV, D. u, Ms. tabororze; lm M. y 1. «pojazdy jezdne i trakcyjne do przewozu osób lub towarów; w wojsku: zespół środków transportowych wiozących zaopatrzenie dla wojska (np. żywność, amunicję)» Tabor autobusowy, drogowy, kolejowy, tramwajowy. 2 …   Słownik języka polskiego

  • warownia — ż I, DCMs. warowniani; lm D. warowniani «dawna budowla o charakterze obronnym; gród warowny, twierdza, forteca» Średniowieczna warownia. Miasto przekształciło się w prawdziwą warownię …   Słownik języka polskiego

  • warowność — ż V, DCMs. warownośćści, blm rzecz. od warowny Warowność miasta, zamku …   Słownik języka polskiego

  • zamek — m III, D. zamekmka a. zamekmku, N. zamekmkiem; lm M. zamekmki 1. «urządzenie do zamykania, zabezpieczania przed otwieraniem czegoś (np. drzwi, szuflady, walizki itp.) przez wysunięcie zasuwki lub zapadki albo przez unieruchomienie zapadki za… …   Słownik języka polskiego

  • varaunas — ×varaũnas, à (l. warowny) adj. (4) NdŽ 1. BS151, M, NdŽ, KŽ, Sk, Pp, Rt sandarus: Varaunì dangtuvai kubilo – pelė neįlįs JI292. Nevaraunì langai J. Duris užsidarai, kaip durys varaũnos buvo, šilčiau buvo Plt. Tvartas varaũnas Kl. varaunaĩ… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • voraunas — ×voraũnas, à (l. warowny) adj. (4) Krsn atsargus, gležnas, opus; plg. varaunas: Jy labai voraunà, nesusitepa batų Mrc. Voraũnas žmogus Lp …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”