- warstewka
- ż III, CMs. \warstewkawce; lm D. \warstewkawekzdr. od warstwa (tylko w zn. 1)
Twarz blada pod warstewką pudru.
Lód pokryty warstewką śniegu.
Słownik języka polskiego . 2013.
warstewka
Look at other dictionaries:
warstewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. warstewkawce; lm D. warstewkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} mała, widoczna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ledwo widoczna warstewka kurzu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dagerotypia — ż I, DCMs. dagerotypiapii, blm «pierwsza technika fotograficzna, w której materiałem światłoczułym była warstewka jodku srebra, na powierzchni posrebrzonej płytki miedzianej» ‹od nazwiska + gr.› … Słownik języka polskiego
glazurować — ndk IV, glazurowaćruję, glazurowaćrujesz, glazurowaćruj, glazurowaćował, glazurowaćowany 1. «powlekać glazurą przedmioty gliniane, ceramiczne» Naczynia glazurowane. 2. «pokrywać powierzchnię zamrożonego produktu warstewką lodu w celu ochrony… … Słownik języka polskiego
kutykula — ż I, DCMs. kutykulali, blm 1. bot. «warstewka kutyny pokrywająca powierzchnię skórki na liściach, łodygach i owocach, chroniąca roślinę przed parowaniem i przed promieniami ultrafioletowymi» 2. zool. «zewnętrzna warstwa ochronna ciała wielu… … Słownik języka polskiego
lamina — ż IV, CMs. laminanie; lm D. laminain geol. «warstewka skały osadowej lub metamorficznej o grubości poniżej 1 cm» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
nalot — m IV, D. u, Ms. nalotocie; lm M. y 1. «cienka warstewka pyłu, pary itp. na powierzchni czegoś» Szary nalot kurzu na liściach. Nalot pleśni. ∆ ogr. Nalot woskowy «cienka woskowa warstwa na skórce owocu, chroniąca przed parowaniem, uszkodzeniami… … Słownik języka polskiego
naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… … Słownik języka polskiego
oliwka — ż III, CMs. oliwkawce; lm D. oliwkawek 1. «Olea europaea, długowieczne drzewo z rodziny oliwkowatych, o zimotrwałych liściach i drobnych, białych kwiatach, uprawiane głównie w krajach śródziemnomorskich dla jadalnych owoców i drewna; drzewo… … Słownik języka polskiego
oprószyć — dk VIb, oprószyćszę, oprószyćszysz, oprósz, oprószyćszył, oprószyćszony oprószać ndk I, oprószyćam, oprószyćasz, oprószyćają, oprószyćaj, oprószyćał, oprószyćany «obsypać czymś sproszkowanym, miałkim, rozpylonym, o śniegu, szronie itp.: pokryć… … Słownik języka polskiego
płatek — m III, D. płatektka, N. płatektkiem; lm M. płatektki 1. «listek korony kwiatowej otaczającej słupki i pręciki, wolny lub zrośnięty z innymi listkami, zwykle barwny» Płatki róży, chryzantemy. Czerwone płatki maku. Strzępiaste płatki goździków.… … Słownik języka polskiego
