naskórek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. naskórekrka, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zewnętrzna warstwa skóry u ludzi i niektórych zwierząt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ścierać zrogowaciały naskórek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ektoderma — m IV, CMs. ektodermamie; lm D. ektodermaerm 1. biol. «zewnętrzny listek zarodkowy, z którego wytwarza się w dalszym rozwoju układ nerwowy i jego pochodne oraz naskórek i jego pochodne, zewnętrzna warstwa komórek zarodka zwierząt i człowieka w… … Słownik języka polskiego
epiderma — ż IV, CMs. epidermamie, blm 1. bot. «zewnętrzna warstwa komórek pokrywająca całą powierzchnię rośliny; skórka» 2. zool. «zewnętrzna nabłonkowa warstwa skóry u bezkręgowców; naskórek» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
kasztan — m IV, D. a, Ms. kasztannie; lm M. y 1. B.=M. bot. «Castanea sativa, drzewo lub krzew z rodziny bukowatych, o liściach podłużnych, skórzastych, połyskujących, ostro piłkowanych, owocach jadalnych (po upieczeniu lub ugotowaniu); rośnie dziko w… … Słownik języka polskiego
kutykula — ż I, DCMs. kutykulali, blm 1. bot. «warstewka kutyny pokrywająca powierzchnię skórki na liściach, łodygach i owocach, chroniąca roślinę przed parowaniem i przed promieniami ultrafioletowymi» 2. zool. «zewnętrzna warstwa ochronna ciała wielu… … Słownik języka polskiego
naskórkowy — przym. od naskórek a) w zn. 1: Naskórkowe skaleczenie. b) w zn. 2: Tkanka naskórkowa u roślin … Słownik języka polskiego
odwarstwiać — ndk I, odwarstwiaćam, odwarstwiaćasz, odwarstwiaćają, odwarstwiaćaj, odwarstwiaćał, odwarstwiaćany odwarstwić dk VIa, odwarstwiaćwię, odwarstwiaćwisz, odwarstwiaćwarstw a. odwarstwiaćwij, odwarstwiaćwił, odwarstwiaćwiony, med. «oddzielać… … Słownik języka polskiego
odżywczy — [wym. od żywczy] «służący do odżywiania; stanowiący wartościowe, wzmacniające pożywienie; posilny, pożywny» Składniki, substancje odżywcze. Potrawy, produkty odżywcze. Wartość odżywcza potrawy. ∆ Krem odżywczy «krem kosmetyczny zawierający… … Słownik języka polskiego
opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… … Słownik języka polskiego
otrzeć — dk XI, otrę, otrzesz, otrzyj, otarł, otarty ocierać ndk I, otrzećam, otrzećasz, otrzećają, otrzećaj, otrzećał, otrzećany 1. «wytrzeć, usunąć coś z powierzchni; oczyścić, osuszyć, wycierając zetrzeć» Otrzeć pot z czoła. Ocierała łzy z policzków.… … Słownik języka polskiego
